«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ مهر ۲۹, چهارشنبه

غضنفر شما بدون اینکه فشار و زوری وجود داشته باشد به گناه خود اعتراف کرد!

به گزارش کوتاه زیر دربردارنده ی گفته های آن دو ملیتی تمرگیده در جایگاه ریاست «کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی» درباره ی رخداد غم انگیز و پرسش برانگیز کشته شدن شمار بسیاری از ایرانیان پیرامون آن چارگوش سیاه به نام «خانه خدا» اندکی باریک شوید! می گوید:
«دولت عربستان در مقابل تمام مفقودین ایرانی مسوول است. اما با توجه به جایگاه سیاسی رکن آبادی در کشور و سابقه شان به عنوان سفیر جمهوری اسلامی در لبنان، دولت آل سعود باید به طور ویژه در خصوص وضعیت رکن آبادی پاسخگو باشد و مسئولیت را به جد بپذیرد.»۱ (برجسته نمایی ها از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر) 

خوب! پیام روشنی است که می گوید، گرچه دولت عربستان در برابر همه ی ایرانیان ناپدید شده باید پاسخگو باشد، در برابر ناپدید شدن غضنفر۲ باید بازهم بیش تر پاسخگو باشد! به این ترتیب، شاه مهره ی ایرانی آن ماجرای تلخ، شاید ناخواسته و ناخودآگاه لو می رود؛ این جُستار با رد انگاره ی مرگ وی، نیرومندتر نیز می شود:
«تا زمانی که دولت عربستان نتواند این فرضیه را ثابت کند و یا پیکر رکن آبادی را تحویل دهد، فرضیه ربایش او به عنوان فرضیه امنیتی قویا قابل پیگیری است.»۳

پیش تر در این باره از آن میان، نوشته بودم: 
پی نوشت:
***
برجسته نمایی های متن، همه جا از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر  

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!