«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ مهر ۲۵, شنبه

اگر روان آن امام آزاده از هستی برخوردار بود، چنین تبهکاری بزرگی را برنمی تافت!

۸۱ میلیارد تومان تنها در یک شب، هزینه ی شام هیات های عزادار می شود!

ما پس از خوردن این نذری های میلیاردی، آرزوی بهبود بیمارانی را می کنیم که به شَوَندِ نداشتن هزینه ی درمان، مرگ آرزومندند و گواه زیست کودکانی هستیم که برای لقمه ای نان، جان می کنند!

تصویرها و نوشته ی زیر آن، برگرفته از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی نویسی و بازآفرینی درخور از اینجانب؛ برنام نیز از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر

پی نوشت:

من باورهای مذهبی ندارم و روح و روان را نیز چیزی جدا از کالبد آدمی نمی دانم که پس از مرگ وی، چون پرنده  بال بزند و به جایی رهسپار شود؛ ولی با انگاشت چنین انگاره ای، کم ترین دودلی به خود راه نمی دهم که بگویم، اگر روان آن امام آزاده از هستی برخوردار بود، چنین نقض غرض و تبهکاری بزرگ اسلام پیشگان را که از وی نیز امامی ستمدیده که بر سرنوشتش باید گریست، ساخته و پرداخته اند، برنمی تافت!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۵ مهر ماه ۱۳۹۴

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!