«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ اسفند ۴, یکشنبه

اگر بچه های خوب و سر براهی باشید، اجازه هست یک قل دو قل بازی کنید!


به سخنان «وندی شرمن» در گزارش زیر که برخلاف چهره ی موش مرده اش، داغ تر از سایر گماشته های امپریالیست های یانکی است و گاهی بیش از اندازه دور بر می دارد، اندکی باریک شوید. وی در گفتگو با خبرنگاران اسراییلی در آن کشور، از آن میان گفته است:
برنامه ی غنی‌سازی ایران باید «محدود، محتاطانه، مهار شده، زیر بازرسی و راستی‌آزمایی شده» باشد.
... 
[و] اگر برنامه غنی‌سازی در ایران شرایط یادآوری شده را برآورده نکند، توافقی نیز وجود نخواهد داشت.

وی پیش تر نیز گفته بود:
تا زمانی که در مورد ”همه جُستارهای مهم“ توافقی صورت نگیرد، در واقع ”در هیچ موردی توافق“ به دست نیامده است.

سخنان یادشده،  آب پاکی است که روی دست حاکمیت دلخوش کرده ی جمهوری اسلامی به گرفتن پایوری (تضمین) از «شیطان بزرگ» ریخته می شود و بزرگنمایی های «سیّد از خر جسته» و «آخوند ریش حنایی» از قراردادی ننگین و شکست و سرافکندگی را پیروزی جا زدن، بیش از پیش نقش بر آب می کند.

بخشی از سخنان گماشته ی امپریالیست های یانکی را می توان زمینه چینی زیرکانه ای برای حاکمیت ورشکسته ی جمهوری اسلامی بشمار آورد تا آن را برای مشتی دورقابچین جیره خوار و گروه های کوچکی توده ی ناآگاهِ پیرامون، گونه ای پیروزی جا بزند:
«... ایالات متحده آمریکا نیز مایل است که ایران ”هیچ غنی‌سازی“ نکند؛ اما این انتظاری ”بعید“ است.»

بله! ایران می تواند بازی یک قل دو قل هسته ای بکند و سر دانشمندانش را با غنی سازی کم تر از سه و نیم درصد گرم نماید! این، همه ی آن چیزی است که از دیدگاه آن ها ایران مجاز به انجام آن است!

از این ها که بگذریم و در جُستار بنیادین این گفتگو درنگ کنیم، بی هیچ گفتگو و گمان، یکی از آن همه جُستارهای مهم از دیدگاه «شیطان بزرگ» و سایر همدستانش، بی پا کردن و از کار انداختن سامانه ی پشتیبانی موشکی و هوایی ایران است که در صورت درگیری جنگی همه گیر و گسترده با امپریالیست ها، نقش مهمی در پشتیبانی از سایر نیروهای نظامی ایران و بگونه ای کلی تر، پشتیبانی از آب و خاک ایران خواهد داشت.

شیوه ی رفتار امپریالیست ها به سرکردگی «یانکی ها» که در سخنان گماشته ی یادشده در بالا نیز بخوبی بازتاب یافته، نه تنها هیچگونه پایوری (تضمین) برای حاکمیتِ الله کرمِ تبهکار و دلخوش کرده ی جمهوری اسلامی برای آینده برجای نمی گذارد که بیم هایی بزرگ برای یکپارچگی و پابرجایی گرامی سرزمین مان، ایران و همه ی خلق های آن دربر دارد. از دید من با شرایط کنونی و به دیده داشتنِ ناتوانی رژیم پوسیده در گشایش اقتصادی ـ اجتماعی به سود توده های کار و زحمت و نیز روندی که رویهمرفته به زیان کشورمان در جریان است، گمانه ی جنگ و درگیری نظامی، هنوز بیش تر از سایر گزینه ها در چشم انداز است؛ این نکته، نه تنها برای کارگزاران حاکمیت تبهکار که بویژه برای مردم ایران، در آینده از اهمیت باز هم بیشتری برخوردار خواهد بود که در شرایط فرسودگی و ازکارافتادگی بیش از پیش توان اقتصادی ـ اجتماعی ایران و پیرو آن، کاهش نیروی نظامی کشور، امپریالیست ها کم ترین دودلی به خود برای چنگ اندازی به خاک میهن مان راه نخواهند داد.

اینجانب، گرچه حاکمیت جمهوری اسلامی را حاکمیتی ضد ملی، ضد خلقی، تبهکار و شایسته ی سرنگونی بدست توانای مردم ایران می دانم، از آن بدتر، دولت کنونی ایران را نوکر گوش به فرمان امپریالیست ها و وزیر امورخارجی آن: محمد جواد ظریف («سیّد از خر جسته») را بویژه مزدور بی سر و پای «یانکی ها» می بینم. با آنکه گواهی آشکاری (سند) در این باره در دست نیست، ولی نشانه های نیرومندی گواه بر آن است که دولت کنونی ایران، انجام بی قید و شرط بسیاری از خواسته هایی که گماشتگان امپریالیست ها بر انجام آن ها پافشاری می کنند و از آن میان، جلوگیری از پیشرفت و پیشبرد سامانه ی موشکی و بهبود دیگر سامانه های نظامی کارآ برای نگهبانی و پشتیبانی از خاک میهن را پیش تر به گردن گرفته و پیشاپیش زبانی و به گمان بیش تر به صورت نوشته، سیاه روی سپید دستینه (امضاء) نموده اند.

از دید من، همه ی نیروهای میهن پرست ایرانی، بویژه در میان نیروهای نظامی کشور، نه تنها نباید زیر بار سیاست های خائنانه ی مشتی مزدورِ وطن فروشِ جاسازی شده در حاکمیت ایران درباره ی محدودیت برنامه های نظامی و موشکی و هسته ای و سر زدن های جاسوسان امپریالیست ها زیر پوشش سازمان ملل به پایگاه های نظامی ایران بروند که اگر اکنون شدنی نیست، هرچه زودتر، وگرنه، در صورت آغاز شرایط بحرانی، حاکمیت پوسیده و تبهکار ولایت فقیهی را که جز ننگ و بدبختی برای کشورمان، چیزی به ارمغان نیاورده در نخستین گام سرنگون نمایند؛ زیرا در شرایط کوران بحران، هستی حاکمیت از درون پوسیده و تبهکاری، کشورمان را با بزرگ ترین و شاید جبران ناپذیرترین زیان ها روبرو خواهد نمود.   

ب. الف. بزرگمهر    چهارم اسپند ماه ۱۳۹۲

***

شرمن: توافق پایانی اجازه غنی‌سازی محدود و نظارت شده را به ایران خواهد داد

وندی شرمن، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور سیاسی در سفر به اسراییل گفت که در چارچوب توافقی دربرگیرنده،  ایران می‌تواند به منظور تامین نیازهای عملی خود، برنامه غنی‌سازی «محدود و نظارت‌شده» را پی گیرد.

روزنامه «هاآرتص»، شامگاه شنبه (۲۲ فوریه/ ۳ اسفند) گزارش داد که «وندی شرمن»، معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور سیاسی و رییس هیات آمریکایی شرکت‌کننده در گفتگوهای هسته‌ای میان ایران و کشورهای «۱+۵» در حضور خبرنگاران در اورشلیم (بیت‌المقدس) تاکید کرد که برنامه ی «غنی‌سازی» ایران باید «محدود، محتاطانه، مهار شده، زیر نظارت و راستی‌آزمایی شده» باشد.

سفارت آمریکا در تل‌آویو از بخشی از همایش مطبوعاتی «وندی شرمن» در اسراییل در روز شنبه، ویديویی را در «یوتیوب» منتشر کرده است.

«شرمن» در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران گفت:
«هدف این است که تا تاریخ ۲۰ ژوئیه با ایران به توافقی دائم برسیم». وی افزود، اگر برنامه غنی‌سازی در ایران شرایط یادآوری شده را برآورده نکند، توافقی نیز وجود نخواهد داشت. «شرمن» روز پنج‌شنبه (۱ اسپند ماه/ ۲۰ فوریه) در وین نیز گفته بود تا زمانی که در مورد «همه جُستارهای مهم» توافقی صورت نگیرد، در واقع «در هیچ موردی توافق» به دست نیامده است.

به گزارش «تایمز آو ایزراییل»، شرمن همچنین گفت:
«تنها یک میزان برای سنجش حد موفقیت گفتگوها وجود دارد و آن این است که طبق توافق، ایران نتواند به سلاح اتمی دست یابد و اینکه جامعه بین‌الملل اطمینان داشته باشد که برنامه اتمی در ایران تنها سرشت غیرنظامی دارد.»

شرمن گفت که ایالات متحده آمریکا نیز مایل است که ایران «هیچ غنی‌سازی» نکند، اما این انتظاری «بعید» است.

سفر شرمن به اسراییل در پی سفر وی به وین در رأس هیات آمریکایی گفتگو کننده در گفتگوهای اتمی ایران با «گروه ۱+۵» بود. روز پنج‌شنبه گذشته (۱ اسفند/ ۲۰ فوریه) دور پایانی گفتگوهای اتمی میان ایران و «گروه ۱+۵» در وین به پایان رسید. هر دو طرف گفتگو اعلام کردند که در گفتگوهای سه روزه در وین همه جُستارهای مهمی که باید در توافق پایانی بررسی شوند، مشخص شده‌ اند.

در پایان این گفتگوها، «وندی شرمن» نیز به عنوان نماینده آمریکا در گفتگوهای اتمی اعلام کرد که گفت‌وگوهای وین «چارچوب پیگیری گفتگوها" را روشن کرده است. وی افزود که آماج آمریکا از گفتگوها «کسب اطمینان از صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران" است.

روزنامه «ایزراییل نشنال نیوز» می‌نویسد، به نظر می‌رسید آنجا که «وندی شرمن» در اورشلیم گفت: «آمریکا امیدوار است که کسی در گفتگوها دخالت نکند»، به اسراییل هشدار می‌داد.

«وندی شرمن» در سخنان خود در اسراییل تاکید کرد که گفتگوها با ایران «گفتگوهایی دشوار است که کوشش می‌شود از این دشوارتر نشود». او گفت، می‌خواهد به مقامات اسراییلی بگوید که توافق با ایران «برپایه آنچه بدان معتقدیم نیست که برپایه چیزی است که می‌بینیم، می‌توانیم راستی‌آزمایی کنیم و آنچه قابل بررسی است.»

شرمن گفت که برای شنیدن دیدگاه های اسراییل به این کشور آمده؛ ولی همیشه دیدگاه های آمریکا و اسراییل یکی نیست. او همزمان تاکید کرد که آماج فرجامین، دستیابی به امنیت برای اسراییل، آمریکا و جهان است.

پیش از این در پایان گفتگوهای سه روزه وین اعلام شده بود که دور پسین گفتگوهای اتمی میان ایران و «گروه ۱+۵» در روز ۱۷ مارس (۲۶ اسپند ماه) در وین برگزار خواهد شد.

چهارم اسپند ماه ۱۳۹۲

برگرفته از «تارنگاشت دویچه وله» با ویرایش و پارسی نویسی در خور از سوی اینجانب؛ برجسته نمایی های متن نیز از آنِ من است.    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!