«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ بهمن ۲۶, شنبه

زنان ایران در همه ی پهنه های دانش و کار شما را از رو برده اند!

بگویید ببینم چه کسانی نارسایی مغزی دارند؟ آن ها یا شما آویزان شدگان به ریسمان پربرکت الهی؟!

مهناز میرزایی، گواهی کارشناسی مهندسی معدن دارد و به گفته ی خویش، شیفته‌ی کارهای سخت و مردانه است؛ به همین دلیل، کار در معدن ذغال‌سنگ را برگزیده است.

وی در سال ۱۳۸۴ به عنوان نخستین زن پس از انقلاب بهمن ۵۷ در معدن به کار پرداخت و به انگیزه ی کوشش و پیگیریش، مدیر معدن سراپرده از بخش های شهرستان کوهبنان شد. کارکنان این معدن، ۹۵ نفرند که از آن میان ۵ نفر زن هستند.

برگرفته از «تارنگاشت دویچه وله» با پارسی نویسی و ویرایش درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!