«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اسفند ۲۰, چهارشنبه

اگر درونت تیره نبود ... ـ بازپخشش

می بینی آقا بیشعور عوضی، صائب بزرگ ما چه زیبا گفته است؟ اگر درونت تیره نبود، سینما آتش نمی زدی و دستور نمی دادی اسید روی زنان بپاشند. کژدیسگی های دیگرت از آن میان، در زمینه ی جنسی که دامنِ بسیاری آخوندهای دیگر را نیز می گیرد به کنار؛ دوزخ از تیرگی بخت توست که به این فریب آلوده ای؛ بهشت نیز اگر جایی قرار است باشد، نه در آسمان که همینجا روی زمین بدست همه ی زحمتکشان جهان ساخته و برپا خواهد شد؛ بهشتی برای همه ی مردم روی زمین و نه آنگونه که کلان سرمایه داران و دزدان سرمایه های مردم، دژهای کوچکی در میان دوزخ گداخته با رنج و خونِ چندین میلیارد آدم ساخته و می سازند. کاسه کوزه ی بهشت و دوزخ آسمانی ات را برچین و گم شو!

ب. الف. بزرگمهر   سوم فروردین ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/03/blog-post_42.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!