«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ فروردین ۶, جمعه

کدام سگ مذهب، شاهکاری هنری را به این روز انداخت؟ ـ بازپخشش

می بینید؟! کالبد بخشیدن به یک اندیشه، بازآفرینی واقعیت و بگونه ای کلی تر: «ساختن»، چه دشوار است و زمانبر! و از ریخت انداختن آنچه با جان و دل ساخته شده یا نابود کردن آنچه زمانی از هستی برخوردار بوده، چه آسان و گاه در دمی کوتاه، کم تر از ثانیه ای در هیروشیما و ناکازاکی؟!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۴ خرداد ماه ۱۳۹۶

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/06/blog-post_4.html



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!