«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اسفند ۲۰, چهارشنبه

حال که بحمدلله نرمش قهرمانانه ی دیگری ببار نشست ...

گزاره ی نخست آن بر زبان کژدم گزیده اش نیامد:
حال که بحمدلله نرمش قهرمانانه ی دیگری ببار نشست، «... می‌توانیم به یکباره در مورد همه ی زندانیان گفتگو کرده و مشکل را حل کنیم.»*

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ اسپند ماه ۱۳۹۹

* از گفته های مردک کودن و زبانبازی به نام علی ربیعی («اردک نظام ») در جایگاه سخنگوی «دولت زهدان اجاره ای» در گفتگویی رسانه ای، برگرفته از «شرح»  ۱۹ اسپند ماه ۱۳۹۹

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!