«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ اسفند ۲۹, جمعه

سرزمین سنگ های مفت و گنجشک های گران

هر روز
از پشت پِلک های ملتهبم
سپیده را به انتظار می‌نشینم

خموش چراییم؟

تو بگو
کدام فریاد
در تاریخ
گوش ستم را کر نکرد؟

ستاره های مدفون
در دل خاک
و
بوسه ‌ی زخمی تبر
روی تن درخت های جوان،
این ها گواه دلتنگی ماست

اینجا،
سرزمین سنگ های مفت
و گنجشک های گران است

نسیم که از دریچه گذر کرد
با من گفت
چیزی به پایان شب های زمستانی
نمانده ...

ایراندخت

برگرفته از «تلگرام»   ۲۹ اسپند ماه ۱۳۹۹

برنام را از بوم برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!