«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ خرداد ۵, سه‌شنبه

رژیم ددمنش و سزاوار سرنگونی جمهوری اسلامی در پی نابودی زندانیان سیاسی است! ـ بازانتشار

نامه گروهی از «کنشگران حقوق کودک»، زندانی در زندان اوین به آتنا فرقدانی


کودکان دست به کارند بمان
جمع محکومان قلیلند بمان

آتنای عزیز؛ با خبر شدیم که این روزها در تنهایی و مظلومیت زندان قرچک دست به اعتصاب غذا زده‌اید .

ما به عنوان دوستان و همراهان شما در کارزار حمایت از کودکان کار و محروم که روزهای خوش و دشواری را برای احقاق حقوق کودکان و ساختن جهانی شایسته کودکان پشت سر گذاشته‌ایم از شما تقاضا داریم اعتصاب خود را شکسته و به صبر و بردباری در مقابل دشواری‌های راهمان بسنده کنید که سلامت شما ضمانت بقای راه مشترک همه ماست.

همه ما به خوبی به یاد داریم که چقدر در حمایت از کودکان کار و خیابان تنها بودیم و یافتن سرمایه‌های عظیمی چون شما در خیابانهای شهرهای ثروت زده جامعه طبقاتی چقدر دشوار بود و در پس همین تنهایی‌ها و دشواری‌ها تنها و تنها به دلیل دلتنگی‌های کودکانه برای همین کودکان سر از زندانی که آموزشگاه انقلابیون است در آوردیم .
پس امید است که با شکستن اعتصاب خود دوستی خود را با کودکانی که هنوز در خیابان‌های شهرهستند جاودانه کنید و به دل نگرانی‌های دوستانتان در کنج این زندان پایان دهید . 

آتنا دائمی، سعید شیرزاد، ئاسو رستمی، امید علی‌شناس، امیر امیرقلی، محمدسعید حسین‌زاده موحد

۲۳ بهمن ۱۳۹۳ زندان اوین 

http://kampain.info/mer.php?id=1769 

برنام از آنِ من است.   ب. الف. بزرگمهر 

پی نوشت: 

«زندان قرچک» یکی از بدترین زندان های ایران است. رژیم ددمنش و سزاوار سرنگونی جمهوری اسلامی در پی نابودی زندانیان سیاسی است. برای آزادی زندانیان سیاسی ایران از هرباره بکوشیم!

مرگ بر رژیم تبهکار جمهوری اسلامی!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۴ بهمن ماه ۱۳۹۳

http://www.behzadbozorgmehr.com/2015/02/blog-post_64.html

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!