هر دو تصویر را از تارنگاشت
نام آشنای «بی بی سی» برداشته ام. تصویر بالایی از نشست رسمی میان وزیران امور
خارجی و مشاورین و دست اندرکاران همراه شان در ژنو گرفته شده و تصویر پایینی نیز
از همانجاست:
گفتگویی دونفره میان «سیّد از
خر جسته» با آن مردک اسب چهره که «بچه انقلابی آقا» سرگرم پرچانگی است و این یکی گوش می دهد.
نمی دانم نام چنین نشست های
دونفره که بیش تر به دردِ دل کردن می ماند را چه باید نهاد و درنمی یابم که چنین گفتگوهای
خودمانی در کنار گفتگوهای رسمی میان کشورها، برآورنده ی کدام نیازهای این یا آن
کشور است و چه دردی را درمان می کند!
آیا پیامی خصوصی از رهبر
دَبَنگ به "برادر دینی" اش در آن سوی اقیانوس که تا اینجایِ کار شیره ای
درست و حسابی به سر و ریش وی مالیده و دستش را در حنا نهاده، می رساند؟ یا شاید گزارشِ پیشرفت های کار خود که تا
چه اندازه دست ایران را زیر ساتور «قطعنامه فصل هفتم» آن سازمان خیرِ سرِش «ملت
ها» برده، می دهد؟
تصویر دیگری از همین دیدار در
رسانه ها درج شده که به نوبه ی خود چشمگیر است؛ گویی «اسب چهره» به نوکر خودفروخته
می گوید:
تو قرار بود از پس این کارها
بربیایی؟!
نگاهی دوباره و کمی باریک تر
به آن یکی تصویر، این پندار را برمی انگیزاند که آیا با همسرش نیز به همین اندازه
گرم و خودمانی و افتاده گفتگو می کند؟ آیا در برابر او نیز اینچنین قوز کرده، چون
بچه آبزیرکاهی در ظاهر «حرف گوش کن» می نشیند و برای کارهای به هنگام انجام نداده
اش، بهانه می تراشد؟
ب. الف. بزرگمهر دهم خرداد ماه ۱۳۹۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر