«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ تیر ۲۸, چهارشنبه

گورستانی به نام زلنسکی

«اولگ سوسکین»، رایزن پیشینِ مهترِ جمهور پیشین اوکراین: «لئونید کوچما» در تارنگشت خود نوشت:
«ولودیمیر زلنسکی، مهتر جمهور اوکراین، کشور را به تنش («وضعیت بحرانی») کشانده است ... جایی برای گذاشتن چلیپا و کندن گور نیست؛ بزودی همه ی کشور به گورستانی به نام «زلنسکی» دگر خواهد دیسید (تبدیل خواهد شد) ... اوکراینی ها دیگر نمی دانند چگونه زندگی کنند ... آنها گاهی حتا پولی بسنده برای نان و آب ندارند ... بهای خوراکی ها همچنان افزایش می یابد ... چرا همه خاموشی گزیده اید؟ اوکراین را به سَتلِ آشغال می اندازند. آنها به ما می گویند: در پیشانی (جبهه) بمیرید! چیزی سرتان نمی شود؟! ...

گزیده ای برگرفته از گزارشی در «چوب دو سر گُه»  ۲۶ تیر ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!