«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ آذر ۱۳, پنجشنبه

نمونه ای دیگر از کمبودهای شرم آور! این بار، نه در بلوچستان که در خوزستان!


این ها كودكان آفریقایی نیستند؛ کودکان جنگ زده ی عراق و سوریه هم نیستند؛ اینجا، «دبستان شهید جاسم عساکره» روستایی در شادگان (فلاحیه) خوزستان است که کودکان آن از کم ترین امکانات آموزشی برخوردارند!

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

نمونه ای دیگر از کمبودهای شرم آور! این بار، نه در بلوچستان که در خوزستان! جایی که نه تنها نفت که خاک زرخیز و بی همتایش را نیز به یغما می برند و آب و هوایی آلوده به ارمغان می آورند. این هم شرایط کودکان دبستانی آن! ننگ تان باد دزدان بیشرم اسلام پیشه!

ب. الف. بزرگمهر   ۱۳ آذر ماه ۱۳۹۳
 
در

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)
برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!