«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آبان ۲۵, پنجشنبه

"روزنامه نگار"، صنعت به خرج داده است!


روزنامه نگار نخاله نوشته است:
«هلموت اشمیت صدر اعظم اسبق آلمان و از باقی ماندگان نسل رو به انقراض سیاستمداران استخواندار جهان است.»* (برجسته نمایی از ب. الف. بزرگمهر).

براین پایه که آمیخته ای از "صنعت" روزنامه نگاری با دانش تکامل و «داروینیسم» را به نمایش گذاشته، می توان گفت:
آنگلا مرکل، صدراعظم کنونی آلمان از نسل تکامل یافته ی سیاستمداران پستاندار جهان است!

می بینید؟! به این می گویند: «صنعت روزنامه نگاری نو به شیوه ی نخاله ای روزنامه نگار»؛ "صنعت"ی که در آن هرچیزی را می توان به دلخواه از دل چیزی دیگر بیرون آورد؛ ... را به شقیقه پیوند زد و حتا کوسه ای بی ریش را «ریش الدین ابوالمحاسن»** جا زد و در بازار روزنامه نگاری به مشتی ساده لوح فروخت!

بیگمان، توجه برخی از شما به یادگیری چنین فوت و فن هایی جلب شده است! کاری ندارد؛ در کلاس "آموزش روزنامه نگاری" وی ثبت نام کنید تا به شما همه ی شگردهای کار را بیاموزد!

ب. الف. بزرگمهر   ٢۵ آبان ماه ١٣٩١ 



** زبانزدی وام گرفته شده از عبید زاکانی

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!