«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ آبان ۱۹, جمعه

آزادی برای کنشگران سندیکایی در ایران مانند همه جای جهان!


در ایران هم مانند همه جا زنان و مردان کارگر باید حق داشته باشند هرگونه می خواهند سازمان یابند.

یک بار دیگر ما اعمال سرکوب علیه تعداد زیادی از کنشگران زن و مرد کارگر از سوی دولت ایران که قربانی خشونت، دربند شدن و شکنجه هستند را محکوم می کنیم.   

شاهرخ زمانی عضو «کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های آزاد کارگری» و «سندیکای نقاشان تهران» در ١۵ خرداد ١٣٩٠ دستگیر و سپس به ١١ سال زندان محکوم شد. همچون شماری دیگر، تنها « جرم» او پشتیبانی از حقوق کارگران و بنیانگزاری سندیکا بود. شاهرخ زمانی در زمان بازداشت، سختی و شکنجه بسیاری دید. او هم اکنون در زندان رجائی شهر در بند است.

شاهرخ زمانی با فرستادن نامه ای از زندان، جنبش کارگری جهانی را خطاب قرار داده است. ما نامه ی او را به پیوست این بیانیه منتشر می کنیم. آنچه شاهرخ زمانی شرح می دهد، همان چیزی است که بر سر بسیاری از کنشگرانی که برای حقوق سندیکایی، سیاسی و انسانی پیکار می کنند، آمده است؛ پایه ای ترین حقوقی که رژیم ایران آن ها را نادیده می گیرد.

رضا شهابی عضو «هیات مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه» به ۶ سال زندان محکوم شد. یک سال به اتهام «تبلیغ علیه رژیم» و پنچ سال به اتهام «زد و بند علیه امنیت کشور»؛ افزون بر این، او به بازپرداخت ٣٠٠٠ یورویی محکوم شده است که از طریق همیاری بسیاری از کارگران به منظور کمک به خانواده های سندیکالیست های زندانی گردآوری شده بود؛ و سرانجام این که او پس از سپری شدن دوره ی زندان اش به مدت پنج سال حق نظردهی در همایش های عمومی یا انجام گفتگو نخواهد داشت. هر روز که می گذرد، شکنجه ی انجام شده علیه این کنشگر کارگری که تندرستی اش بگونه ای آشکار بدتر شده، افزایش می یابد.

ما بر آزادی بی درنگ همه ی سندیکالیست های زندانی در ایران پامی فشاریم؛ از آن میان محمد جراحی و بهنام ابراهیم زاده، اعضای «کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های آزاد کارگری» در ایران، رسول بداغی عضو «کانون صنفی آموزگاران»، عبدالرضا قنبری، آموزگار زندانی از سال ١٣٨٨ که به مجازات به دار آویختن تهدید شده است و همچنین شمار زیادی از کنشگران درگیر در جنبش های اجتماعی گوناگون!

·  «اتحاد همبستگی سندیکایی» به همه ی این رفقا درباره ی پشتیبانی کامل خود از آنان اطمینان می دهد و از طریق انتشارات خود و انتشارات سازمان های عضو اتحادیه در باره وضعیت آنان آگاهی رسانی خواهد کرد.
·  در پیگیری کار متحد سندیکاهای ث.ژ.ت ـ ث. اف. د. ت. ـ او. ان. اس. آ. ـ سولیدر ـ اف. اس. او. در پشتیبانی از کارگران ایران که از چندین ماه پیش آغاز شده، «اتحاد همبستگی سندیکایی» به دیگر سازمان های سندیکایی فرانسه پیشنهاد می کند که در کارکردی مشترک، خواستار آزادی سندیکالیست های زندانی از دولت ایران شوند.
·  «اتحاد همبستگی سندیکایی» همچنین سندیکاهای دیگر کشورها را با آماج نیروبخشی به پشتیبانی بین المللی در این زمینه آگاه خواهد نمود.

آزادی برای رفقای ما در ایران!
                                                                                     
١۷ آبان ١٣٩١

ترجمه و پخش از «همبستگی سوسیالیستی با کارگران  ایران»، پاریس

این بیانیه از سوی اینجانب ویرایش و پارسی نویسی شده است.   ب. الف. بزرگمهر


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!