به دختران جوان تصویرها نیک بنگرید تا ژرفای خرافه پروری رژیمی پلید را دریابید. آنها نیز پرستشی چون «مناسک حجّ» که
بازمانده ی باورهای خرافی پیش و پس از اسلام است را بجا می آورند! بزها را آوا می
دهند تا نیازها و آرزوهایشان را برآورده کنند.
آیا امپریالیست ها و بهره کشان جهان،
نوکران و چاکرانی بهتر از آنها خواهند یافت؟
ب. الف. بزرگمهر ششم تیر ماه ١٣٩١
|||||||||||
«چوپانی به نام علی، بزهایش را در تپه
های چمران گم میکند و هرچه می گردد آنها را نمی یابد. وی برای یافتن بزهایش با
چوبدستی تصویر تمام بزها را روی خاک می کشد؛ نیّت می کند؛ هفت سنگ را روی هم می
گذارد و به شمار بزها به درختی دخیل می بندد؛ هفت بار دور تپه ای می چرخد و بزهایش
را آوا می دهدد و سرانجام از خستگی به خواب می رود.
در منطقه ی «آبادعلی» شیراز، سه‌شنبه‌های
نخست هر سال شاهد گروهی از مردم گرد هم می آیند و برای برآورده شده نیازهای خود،
آداب و رسوم شگفت برجای مانده از آن شبان را بجا می آورند!
برای برآورده شدن نیازها باید در میان راه، هفت سنگ را هرکدام به یک نیّت روی هم گذاشته، پس از رسیدن به بالای تپه، پارچه ی سبزی به درخت آنجا گره زده و شمعی برای روشنایی آن نوری که چوپان در آن شب دیده، روشن و در دل نذر کنند و نیز بر روی زمین و تخته سنگ‌های آنجا تصویر و یا نوشته‌ی نیاز و آرزوی خود نقش نمایند.
شماری از نیازمندان نیز به نیّت چوپان علی، هفت بار دور آن تپه می‌چرخند و شماری دیگر نیز از آب چشمه ی آنجا که بزهای چوپان از آن نوشیده اند، به نیت شفا و تبرک با خود بردارند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر