«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ بهمن ۹, شنبه

سازمانی پوشالی که روز بروز بیش تر به چماق امپریالیست ها دگردیسه می شود

ساز و کار آن سازمان که قرار بود «سازمان ملت های هم پیمان» باشد با اندک فراز و نشیبی، پیش و پس از فروپاشی «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی»، تاکنون همین بوده و تا در بر این پاشنه می چرخد، همین خواهد بود که بگونه ای تهدیدآمیز از دهان عروسک هندی تبار و کاسه ی داغ تر از آش «یانکی»ها در آن سازمان بیرون آمده است:
«به گزارش رویترز، نیکی هیلی در یک سخنرانی کوتاه رسانه ای، پیش از دیدار با دبیرکل سازمان ملت ها گفته است: آماج دولت ما این است که ارزش خود را نشان دهد؛ بگونه ای که بیانگر ارزش، صدا و نیروی ما باشد؛ از هم پیمانان خود پشتیبانی کنیم و همچنین از پشتیبانی آن ها به خود اطمینان یابیم.

نماینده تازه ی ایالات متحد در سازمان ملت های هم پیمان روشن نمود که نام کسانی که از ما پشتیبانی نکنند را به یاد خواهیم داشت و درباره ی این کارشان واکنش سزاوار نشان خواهیم داد.

به گزارش رویترز، ایالات متحد بزرگترین پشتیبان مالی سازمان ملت هاست و ۲۲ درصد از بودجه ی پنج میلیارد و چهارصد میلیون دلاری آن سازمان را می پردازد. ایالات متحد همچنین ۲۸ درصد از بودجه کمابیش هشت میلیارد دلاری نیروهای پاسدار صلح سازمان ملت ها را می پردازد.»*

بگمانم چون روز، روشن است چرا «یانکی» ها بزرگترین پشتیبان آن سازمانند. آن ها از این سازمان پوشالی چون ابزار دستی شایسته بیش ترین بهره را می برند. دیگر کشورهایی که هر یک به نوبه ی خویش، سهمی در پشتیبانی مالی و نظامی آن سازمان دارند، سرراست یا ناسرراست و خواه ناخواه به آماج های «یانکی» ها و دیگر کشورهای امپریالیستی یاری می رسانند.

ب. الف. بزرگمهر نهم بهمن ماه ۱۳۹۵

* برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»، نهم بهمن ماه ۱۳۹۵ (با ویرایش، پارسی و پاکیزه نویسی درخور از سوی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!