«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۴ مرداد ۱۳, سه‌شنبه

شما چگونه و با چه منطقی این کار را انجام دادید؟!

«من یک وقت درزمان ریاست جمهوری با یکی از کسانی که در ​​رأس یک مجموعه انقلابی بود و در دنیا جزو سیاسیّون معروف است ـ که نمیخواهم اسم بیاورم ـ در کشور خودش ملاقات کردم. او یک کار منافی با دعوی های انقلابی و ایده‌ها و حرفهای خودش انجام داده بود.

از او پرسیدم: شما چطور و با چه منطقی این کار را انجام دادید؟

خندید و گفت: ​​این تاکتیک است​​!

گفتم:
انسان تا وقتی می تواند تاکتیک را قبول کند که خطّ مشی را به‌کلّی دگرگون نکند؛ شما خطّ مشی تان را عوض کرده‌اید. همین هم بود؛ خطّ مشی و جهت شان به‌کلّی عوض شده بود؛ اما آن آقا به حساب تغییر تاکتیک می گذاشت! می گفت: من مانور میکنم، من تاکتیک به خرج میدهم و عمل میکنم (!) این چطور تاکتیکی است که انسان دشمن را بر خودش مسلّط کند! آیا این اسمش تاکتیک است که حرفهای خودش را پس بگیرد و جهتش را به‌کلّی عوض کند!؟ از این طور چیزها در کارنامه آن انقلاب ها دیده میشد. دشمن را به طمع می انداخت؛ دشمن هم امیدوار می شد؛ کمین میکرد؛ موفّق هم میشد؛ کما این که تقریباً در همه‌جا موفّق شدند.​»

بيانات "رهبر" در ديدار با گروه بسیاری از پاسداران سپاه به مناسبت روز پاسدار (۱۳ آذر ۱۳۷۶)


از «گوگل پلاس». برجسته نمایی ها از درج کننده ی آن است.  برنام نوشتار را از متن برگزیده و رهبر را درون " " نهاده ام.   ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!