برگرفته از «چوب دو سر گُه» ۱۱ امرداد ماه ۱۴۰۱
... و فرمانده ی ما کسی کم تر از دُردانه ای یهودی نیست که پیش و بیش از آنکه از سیاست سر درآورد و گام در چنین راهی نهد که در هر گوشه و کناری از آن پوست خربزه انداخته شده، تلخک بازی و خنداندن های بیهوده و بیمایه برای سرگرم نمودن لایه های میانگین هازمانی را آزموده است. برای همین، گردانندگان پشت پرده ی «ناتو» که ما نمی دانیم چه کسانی هستند، وی را بهترین نامزد بالا کشیده شدن تا جایگاه ریاست جمهوری این کشور بلاگرفته یافته و در انجام آن کامیاب شدند. از همان هنگام، دُم وی و گروه پیرامون وی که خودم را نیز دربرمی گیرد به دُم «یانکی» ها گره خورد؛ گرهی کور که دیگر با چنگ و دندان هم بازشدنی نیست.* بماند که اینجا کسی تخم انجام آن را ندارد و بی درنگ یا پشت دستی می خورد و دشنام «دست خر کوتاه!» را بجان می خرد یا اگر سرسختی نشان داد، سرش را به باد می دهد و گناهش را هم بگردن روسیه می اندازند.
ناگفته ها از زبان این اولاغ مزدور «یانکی» ها: ب. الف. بزرگمهر ۱۲ امرداد ماه ۱۴۰۲
* «الکساندر مارکوفسکی»، ستون نویسِ «امریکن تینکر» («American Thinker») در این گاهنامه یادآور شد که مِهتر «کاخ سپید» [بخوان: «کاخ روسیاه»!] در زمان گفتگو با «زلنسکی» در نشست سران «ناتو» در «ویلنیوس] در تاریخ ۱۲ ژوئیه با وی اینگونه شوخی کرد که اوکراین کنار واشنگتن «گیر کرده» و «واشنگتن» از کنار «کی یف» «هیچ جایی نخواهد رفت». برگرفته از «چوب دو سر گُه» ۱۰ امرداد ماه ۱۴۰۱ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر