«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ مرداد ۱۴, شنبه

ما را ببخشید! گناهی نداریم؛ تنها کون مان گهی است ـ بازپخشش

خر تو خر فرمانروا بر ولایت سگ مذهب، آشفته بازاری سخت باب دندان دزدان ریز و درشت

پاسخ آخوند پفیوز امنیتی به «کیرِ خرِ نظام» در پشت پرده:
آقا! این ها واپسین بازماندگان هواداران نظام هستند؛ این ها را هم از دست بدهیم، دیگر کسی پشت و پناه ما نیست. اروپا و آمریکا هم نروند، ترکیه می روند و خانه و ویلا و به فرمایش جنابعالی: «و اینا» برای خود دست و پا می کنند. ما باید همینجا پای شان را سفت کنیم که فرار نکنند و سرمایه های مملکت را نبرند جاهای دیگر ...

واکنش «کیرِ خرِ نظام»:
یعنی می فرمایید که بگذاریم چپاول شان را پی گیرند و از بودجه ی عمومی برداشت کنند تا نروند؟! خیر سرشان .. ... بگذار گورشان را گم کنند! ما تازه نطق مُشَعشَعی* درباره ی چهل سال آینده ی نظام کرده بودیم و هنوز پژواک آن در گوش مقلّدین مان زنگ می زند که شما بر آن ریسیدید! دست تان درد نکند ...

ب. الف. بزرگمهر   چهارم اسپند ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2019/02/blog-post_1.html

* از کاربرد ناشایست زبان (بیش از اندازه) آمیخته به عربی پوزش می خواهم. در ولایتی اسلام زده و هستی اسلام پیشگانی یکی از دیگری مادربخطاتر، گاه ناچار می شوی بزبان کژدم گزیده و گوش آشنای خودشان بگویی و بنویسی و این، هیچگونه هماوندی سرراست با زبان منطقی و به نوبه ی خویش، زیبای عربی ندارد. خرموش ها به هر چیزی ریسیده اند.  ب. الف. بزرگمهر

زیرنویس تصویر:

«رئیس دفتر رئیس جمهور این موضوع را تکذیب کرده است در حالی که بنده این نامه را دیده‌ام و چنین نامه‌ای وجود دارد. این نامه از دفتر رئیس جمهور برای معاونین اقتصادی رئیس جمهور ارسال شده و گفته‌اند که رئیس جمهور چنین دستوری داده است؛ بنابراین چنین دستوری وجود دارد و مستند است.» گفته های «یادگار دردانه ی نظام»، برگرفته «خانه ی جان ننه شان: ملت»  سوم اسپند ماه ۱۳۹۷

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!