این آقای «مُحَلِّل»۱ درست می فرمایند؛ همه شان و از آن میان، گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان در یک کَرَجی نشسته اند.۲ آنچه وی زیر پوششِ زبانی دیپلماتیک نادیده گرفته، ناهمسنگی واژه ی «ایران» با «رژیم [فرمانروا بر] ایران» است؛ آن کَرَجی بسیار کوچک تر از آن است که ایران در آن جای گیرد. ایران، روسیه و هر ملت و خلق دیگری در جهان را می توان چون دریاهایی انگاشت که آن کَرَجی و کَرَجی های دیگری چُنان بر روی آن ها شناورند؛ کَرَجی هایی ناپایدار در روندی تاریخی که از دیرباز تاکنون، بارها و بارها پدیدار شده و سرانجام بکام خیزآب ها کشیده شده اند.
ب. الف. بزرگمهر چهارم آذر ماه ۱۴۰۰
پی نوشت:
۱ ـ من به نمایندگی از سوی دولت خود، آماده ام تا «مُحَلِّل» شان باشم ، ب. الف. بزرگمهر ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۰
https://www.behzadbozorgmehr.com/2021/04/blog-post_70.html
۲ ـ «میخائیل
اولیانوف»، نماینده ی پایدارِ (دائم) روسیه در سازمان‌های جهانی جای گرفته (مستقر)
در وین با پخش پیامی در «توئیتر» خود به نشست آتی نمایندگان ایران و انگلیس
پیرامون چالش های «برجام»، چنین واکنشی نشان داده بود:
برای همتایان ایرانی و انگلیسی آرزوی کامیابی دارم. خواهش
می کنم، فراموش نکنید که ، همه ما در یک کَرَجی نشسته‌ایم. همه ی دشواری
های دیگر در درجه دوم شایستگی (اهمیت) جای می گیرند (قرار دارند).
بنیاد داده ها برگرفته از «اسپوتنیک» به تاریخ ۲۰ آبان ماه ۱۴۰۰ با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب است. ب. الف. بزرگمهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر