«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ آبان ۲۰, سه‌شنبه

این مردک، رییس «ستاد ریسمان گره دار الهی» نامیده شود، بهتر است! ـ بازانتشار

این مردک با آن دک و پوز، رییس «ستاد حقوق بشر قوه قضایی» رژیم تبهکار جمهوری اسلامی است. در رسانه ها وی را با همین عنوان یاد می کنند و من با خود می اندیشم:
بیگمان ناچارند؛ وگرنه، کدام حقوق بشر؟ کدام قوه قضایی؟ در این کشور که «ولایت آقا» بهتر است نامیده شود، همان هنگام که هر نوجوان یا جوانی را به کوچک ترین بزهی یا حتا بزه انجام نداده به دار می آویزند، آقازاده های رشوه خوار، دزدان و خائنین اسلام پیشه، راست راست می گردند و به ریش مردم می خندند ...

خنده ام می گیرد؛ بویژه از آن عنوان ریشخندآمیز و این مردک که پدرسوختگی از چهره ی آبزیرکاهش می بارد، رییس «ستاد ریسمان گره دار الهی» نامیده شود، بهتر است.

ب. الف. بزرگمهر    ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۳

https://www.behzadbozorgmehr.com/2015/02/blog-post_324.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!