«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ آبان ۲۳, جمعه

هیچ رنگ و نیرنگی حقیقت را تغییر نخواهد داد ...

تمامی ابرها هم که ببارند،
خون‌های ریخته شده را
نخواهند شست.
دیوار حاشا اگرچه بلند است،
اما ما آن طرف دیوار را
دیده‌ایم؛
ما همان طرف دیوار بوده‌ایم ...
همان جایی
که نان را به گلوله بستند
و اشک‌های مادران
رودخانه شد
و می‌رود
تا به سیلاب ها بپیوندد ...
هیچ رنگ و نیرنگی
حقیقت را تغییر نخواهد داد ...

ایراندخت

برگرفته از «تلگرام»   ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۹ (با اندک ویرایش درخور در نشانه گذاری ها از اینجانب؛ برنام را از متن برگزیده ام.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!