«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ آبان ۲۰, سه‌شنبه

این پیام توده های مردم افغانستان است ...

این پیام توده های مردم افغانستان است؛ پیامی پرشور و رسا که از دهان این دختر جوان بیرون می آید:
هر کس که از «طالب» [«طالبان»] حمایت می کند، ما دشمن او هستیم. ما دیگر صلح با «طالب» را قبول نداریم ... بدیل این پنجاه هزار زندانی که آزاد شد، چیست؟ صلحی که داد و فریادش را همه روزه می شنویم، کجاست؟ باید دولت پاسخگو باشد ... در غیر او [آن] ... باید استعفا بدهند ...

توده های رنجدیده و بجان آمده ی مردم افغانستان در فرجامِ کار، نیروهای امپریالیستی بسرکردگی «یانکی» ها را همراه با نوکران و مزدوران رنگارنگ شان از گهواره ی فرهنگ آریایی خواهند روفت.

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ آبان ماه ۱۳۹۹

ویدئوی پیوست برگرفته از «تلگرام» به تاریخ ۱۹ آبان ماه ۱۳۹۹ (برنام از آن من است.  ب. الف. بزرگمهر)



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!