«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۹ فروردین ۱۷, یکشنبه

هنگامی که جهان به کام ما نمی چرخد، باید همه چیز را به هم ریخت! ـ بازانتشار

از زبان آن ترومپت گوشخراش:
از من نقشه ی راه برای سیاست خارجی می خواهید؟ چه نقشه راهی؟! نقشه راهی در کار نیست. هنگامی که جهان به کام ما نمی چرخد، نباید بگذاریم به کام هیچ کس دیگری بچرخد. جُستارِ بسیار ساده ای است:
باید همه چیز را به هم ریخت. نگران نباشید! فرزندان مان، ما را خواهند بخشید؛ همانگونه که ما بر گناهان بزرگ پدران گاوبازمان در کشتار سرخپوست ها و سیاهپوست ها و تبهکاری های بیشمار نسل های پس از آن ها در کشورهای دیگر، چشم فروبستیم و همه را نادیده گرفتیم!

ب. الف. بزرگمهر    ۱۰ آبان ماه ۱۳۹۵



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!