«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ تیر ۲۳, یکشنبه

بجای آن عرّ و تیزها بیا اینجا هیزم ببر! ـ بازانتشار

با تو هستم مردک الدنگ که آنجا تمرگیده ای، عرّ و تیز می کنی! اینقَدَر استکبار، استکبار هم نکن! خودت با آن چهره ی پشمالوی ایکبیری و قد و قواره ی قناست، سر تا پا استکباری که مردم را بی کار و بار به خاک سیاه نشانده ای. بجای آن عرّ و تیزها بیا اینجا آخرِ عمری یک بارِ هیزم ببر تا انشاء الله به آن جهان که می روی، یک کارِ نیک برای منِ پیرزن که دیگر الاغی هم ندارم، انجام داده باشی. بار گناهانت هم سبک تر می شود ...

ب. الف. بزرگمهر      ۱۳ آبان ماه ۱۳۹۵




هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!