«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ آذر ۱۲, یکشنبه

آبدارچی پفیوز! چرا زبان مارگزیده ات را می پیچانی و یاوه می سرایی؟

آبدارچی پفیوز! چرا زبان مارگزیده ات را می پیچانی و یاوه می سرایی؟!* از کدام برآنش های کنشگرانه ای که بگمان نادانی چون تو باید پیچیده نیز باشند، سخن می گویی؟ آیا آماج هرزه گویی ات، همانا فرستادن سربازان باز هم بیش تر از آن میان، زنان و جوانان زیر ۱۸ سال به پیشانی های جنگی برای کشته شدن و افزایش کین و دشمنی میان مردمانی که پاره تن یکدیگرند، نیست؟ اگر هست که بی هیچ گمان و گفتگو همین است، چرا آن را زیر پوشش پیچیدگی لامی پوشانی، تخم سگ سزاوار تیرباران؟

ب. الف. بزرگمهر   ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۲

* «ینس استولتنبرگ»، «دبیر کل [پوشالی پیمان تبهکار و سزاوار نابودی] ناتو» یا همانا آبدارچی فرماندهی «یانکی» ها در آن سازمان دوزخی، در گفتگو با یکی از رسانه های آلمان بزبان آورد (اعتراف کرد) که «گروهبندی [«ناتو»] از توان آمایش شمار جنگ ابزارهای درخواستی برخوردار نیست ...» وی در پی افزود:
«ما باید برای داده های (اخبار) بد آماده باشیم. درگیری در زینه های (مراحل) گوناگون پیش می‌رود؛ ولی ما باید از اوکراین [بخوان: رژیم پوشالی آن کشور ساختگی] در هر چند و چونی، چه خوب یا بد، پشتیبانی کنیم.»

مِهتر این گروهبندی همچنین بزبان آورد (اعتراف کرد) که هموندان «ناتو» توان پاسخگویی به درخواست افزایش یافته برای ساز و برگ را ندارند. «استولتنبرگ» در پاسخ به این پرسش که ارتش اوکراین در چنین روز و روزگاری چکار باید کند، گفت:
«اوکراینی‌ها و رهبری رزمی شان باید برآنش های (تصمیمات) پیچیده ی کنشگرانه ای در پیش گیرند.»

برگرفته از «چوب دو سر گُه»   ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش، پارسی و فشرده نویسی درخور از اینجانب؛ افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!