«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۲ دی ۷, پنجشنبه

این نمونه ای گویا از پوشالی بودن رژیم دزدسالار اسلام پیشه است

این نمونه ای گویا از پوشالی بودن رژیم دزدسالار اسلام پیشه است که با دست و پایی لرزان، برای پخش یک پرتور به چنین تبهکاری بزرگی دست می یازد تا خود را پرتوان تر از همیشه نمایش دهد.*

ب. الف. بزرگمهر   هفتم دی ماه ۱۴۰۲

* سجاد زارع شهروند شیرازی از سوی «دادگاه اَنقُلاب» این شهر به ۱۰سال و ۶ ماه زندان و ۲ سال دوری (تبعید) به یکی از شهرهای استان یزد داد باخت (محکوم شد.) او در بازداشتگاه بگونه ای ساختگی بدار آویخته شد و در پیِ شکنجه شنوایی یک گوش خود را از دست داد.

برگرفته از «تلگرام»   ششم دی ماه ۱۴۰۲ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!