«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ بهمن ۲۳, چهارشنبه

گویند مرا چو زاد مادر، موشک به جهان پراندن آموخت

گویند مرا چو زاد مادر
موشک به جهان پراندن آموخت*

شبها برِ گاهواره ی من
بیدار نشست و روضه آموخت

دستم بگرفت و پا به پا برد
تا شیوه ی [دروغ] بافتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم
الفاظ نهاد و یاوه آموخت

لبخند نهاد بر لب من
بر بوته ی گُل، شاشیدن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست
تا موشک هست، دارمش دوست

با پوزش از روان زنده یاد ایرج میرزا برای دستبرد در سروده اش و رنگ و بویِ خرموشی بخشیدن به آن  ب. الف. بزرگمهر  ۲۳ بهمن ماه ۱۳۹۸

* عباس موسوی، نُنُربچه ی «وزارت امور خبرچینی برای یانکی ها» با نادرست دانستن بیانیه ی دولت فرانسه درباره ی برنامه فضایی خرموش های فرمانروا بر ایران، آن را هوده ی سرشتی خرموش ها در گسترش دانش و فناوری موشکی خواند. (بنیاد داده ها برگرفته از «ایسنا» به تاریخ ۲۲ بهمن ماه ۱۳۹۸ است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!