«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ فروردین ۱۸, یکشنبه

خرمگس ـ بازانتشار

فیلم «خرمگس»، فرآورده ی سال ۱۹۵۵ سینمای «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» از روی کتابی به همین نام، نوشته ی اِتل لیلیان ووینیچ (Ethel Lilian Voynich)، نویسنده ایرلندی، ساخته شده و رخدادهای دهه ی چهلِ سده ی نوزدهم ایتالیای چنگ اندازی شده از سوی امپراتوری اتریش و پیکار آزادیخواهان ایتالیا در سازمان زیرزمینی «ایتالیای جوان» را کالیدی دیگر بخشیده است.

قهرمانِ داستان و فیلم: «آرتور»، پسری جوان با باور ژرف مسیحی که از همکاری و همدستی کلیسا و پاپ با نیروهای چنگ انداخته بر کشورش آگاهی نداشت و به آن ها خوشبین بود، در برخورد با واقعیت های تلخ و ناگوار به پوچ بودن پندار خویش پی می برد و گام در راهی می گذارد که تا شناخته شدن و برکشیده شدنش به جایگاه قهرمان ملی از سوی توده های مردم ایتالیا و کسی که کامیابی های بزرگی در سازماندهی نیروهای رزمنده ی آن کشور با نیروهای اتریشی بدست آورد، پی گرفته می شود.

موسیقی فیلم از آنِ «دیمیتری شوستاکوویچ»، موسیقیدان نامدار «اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» و جهان، بر ارزش آن افزوده است.   

کارِ پرداخت و پخش فیلم با دوبله ی پارسی را «حزب همبستگی افغانستان» به انجام رسانده است. از آنجا که نسخه ی همانند این فیلم دلنشین بزبان پارسی را در «یوتیوب» نیافتم با این پندار که گروه بزرگ تری از پارسی زبانان در سراسر جهان به آن دسترسی یابند، آن را برای «یوتیوب» آمایش نموده ام.

ب. الف. بزرگمهر   دهم اسپند ماه ۱۳۹۵

https://www.behzadbozorgmehr.com/2017/02/

https://youtu.be/xMw-oXRqcQY

پی نوشت:

دیدن این فیلم دلنشین و آموزنده به شَوَند هوده ی خداوند آن در جلوگیری از بازانتشار («کپی رایت»)، کمی کم تر از یکساعت پس از درج آن، شدنی نبود. امروز در «یوتیوب» دیدم که در این میان، بیش از سد تن بازدیدکننده داشته است. چه چیزی روی داده را نمی دانم؛ ولی به هر رو، مایه خرسندی من شد و امیدوارم، بر و بچه های افغانی و ایرانی و دیگر پارسی زبانان آن را ببینند. خودِ کتاب بانو «اِتل لیلیان ووینیچ» نیز که به همین نام (خرمگس)، سال ها پیش به پارسی برگردانده شده بود و بخت خواندن آن را در پایان دوره ی نوجوانی داشتم نیز بسیار دلنشین و آموزنده است.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۸ فروردین ماه ۱۳۹۸

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!