«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ فروردین ۲۰, سه‌شنبه

پیامد چهل سال تبهکاری همین است بیشرف!

پیامد چهل سال تبهکاری همین است بیشرف! چگونگی کارکرد مسوولین پاکدستت را از زبان مردم آسیب دیده بشنو! می بینی که گفته های شان فراتر از تندآب های بنیان کنی که خانه و زندگی بسیاری شان را بر باد داد، خود رژیم خرموش ها را نشانه می گیرد. می بینی مردم آن سردار چاخانیِ همدست «یانکی» ها که بالاترین نشان نظامی به وی دادی را چگونه با گفتن «برو بیرون بیشرف!» از خود می رانند؟ باز هم بتمرگ و از خوبی های اسلام ناب و مرحله های انقلاب اسلامی داستان سرایی کن! بگو! سگ مفت و گنجشک مفت! «امام راحل»، جنگ را نعمت الهی خواند؛ تو هم تندآب ها را نعمت خدادادی بخوان و چون وزیر بیکاره و مشنگت از اینکه تالاب ها و سفره های آب زیرزمینی از آب شیرین پر شده، خدا را سپاس بگو! خدا را چه دیدی؟ شاید حتا بشود پیرامون بسیاری از آن تالاب ها بلدرچین پرورش داد و هر روز، ناشتا پس از نمازی جانانه به درگاه الله. گوشت و تخم آن را توی رگ زد و زبانی درازتر برای یاوه گویی پرورش داد. نفت هم که بحمدلله هست. دیگر چه می خواهی؟

ب. الف. بزرگمهر   ۲۰ فروردین ماه ۱۳۹۸

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!