«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ بهمن ۱۷, یکشنبه

قدم نامیمون و نامبارک خرس مشهدی برای نیشابور!

کاش این خرس را برای دید و بازدید با دوستان به «آبخُست خرس ها»* فرستاده بودیم!

این هفته، علم الهدی [بخوان: خرس مشهدی!] سفری استانی به نیشابور داشت. در همان دم که پایش را از مشهد بیرون نهاد، ۴۸ ساعت برف بارید که مردم، چندین سال آزگار، چشم باریدن آن را داشتند؛ برفی که کمابیش در همه جای استان جز نیشابور بارید!

از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ برنام، زیربرنام و افزوده های درون [ ] نیز از آنِ من است. ب. الف. بزرگمهر

* آبخُست کمابیش بزرگی در شمال نروژ که بیش از هر جای دیگر در آن منطقه، خرس قطبی دارد!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!