«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۲ مهر ۶, شنبه

سیّد از خر جِسته


سیّد قلابی! آنکه به دروغ خود را سیّد می خواند. گروهی سادات شیعه از ترس کشتار گروهی به دست سنیّان سر به بیابان ها نهاده، شجره نامه ها را به دور افکندند. گروهی چوبدار، آن شجره نامه ها را یافته، پس از برطرف شدن خطر به استناد آن ها خود را سیّد خواندند. اصطلاح «ازخر پایین جستن و سیّد شدن» اشاره به این رویداد است و کسی را که ادعای سیادت دروغین کند، «سیّد از خر جِسته» می گویند؛ همسان «سیّد زَواره».

برگرفته از «کتاب کوچه»، حرف الف. دفتر دوم، زنده یاد احمد شاملو، چاپ دوم ، ۱۹۹۵ با اندک ویرایش و پارسی نویسی اینجانب: ب. الف. بزرگمهر

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!