«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ مهر ۱۹, دوشنبه

امنیت پایدار

«اگر ایران نسبت به اقدامات دولت آذربایجان واکنش جدی نشان نمی‌دهد بخاطر شفقت و دلسوزی نسبت به ملت آذربایجان است؛ نه اینکه ایران توان انجام اقدامی را ندارد ... دولت آذربایجان بداند امنیتی پایدار است که متکی به نیروی ایمان و پشتیبانی مردم باشد؛ نه امنیتی که با تکیه بر نیروهای بیگانگان ایجاد شده باشد. دولت آذربایجان بداند امنیتی که با تکیه بر نیروهای بیگانه ایجاد شود، پایدار نخواهد بود و باید بهای سنگین آن را در آینده‌ای نه چندان دور پرداخت کند.» از گفته های احمد علیرضابیگی، نماینده ی فرمایشی برکشیده از تبریز در مَهستان خرموش های اسلام پیشه در گفتگویی رسانه ای، برگرفته از «اسپوتنیک»   ۱۸ مهر ماه ۱۴۰۰

دنباله ی سخنان دوپهلوی نماینده ی فرمایشی:
امنیتی پایدار است که مردم در خیابان ها به زمین و زمان ناسزا نگویند و زبانم لال، رهبرشان را با واژه های زشتی چون «بیشرف»، «الدنگ»، «کیر خر» و مانند آن ها نشانه نگیرند.

ب. الف. بزرگمهر   ۱۹ مهر ماه ۱۴۰۰

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!