«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۰ آبان ۳, دوشنبه

می بینی آقا بیشعور؟ بداندیشی را از خود دور کن ... ـ بازپخشش

می بینی آقا بیشعور؟ استخری است در چین که مردم بسان مور و ملخ در آن می لولند. آیا چیزی ناگوار رخ می دهد؟ بگمانم نه! بداندیشی را از خود دور کن و مزخرفاتی از این دست نباف:
حال که جا تنگ است، احوط در آن است که برخی از برادران زیر آبی بروند ...

بحمدلله کور که نیستی! می بینی که بیش ترشان درون لاستیک های بادی نشسته اند؛ نه جایی از کسی به جایی از کسی دیگر برخورد می کند؛ نه چیزی در چیزی دیگر فرو می رود که نیازمند پوشاندن آن با چادر باشد و نه برادران چینی، چون برادران اسلام پیشه، چشم های هیزی دارند. می دانی که چالش های برادران و پیامدهای ناگوار آن، همگی از همینجا ریشه می گیرد؛ جوانه می زند و درخت می شود و شاخه های آن به اینجا و آنجا گیر می کند و آبروریزی و اینا ببار می آورد. مرده شور آن چشم و چالت را ببرد، انشاء الله!

ب. الف. بزرگمهر   ۲۷ اَمرداد ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/08/blog-post_99.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!