«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ آبان ۱۰, جمعه

هوای کار را داشته باش، نُنُربچه!

هوای کار را داشته باش، نُنُربچه! مبادا با پای چپ این گام را بردارید که رژیم خرموشی کُن فَیَکون شده، یکراست به گندابِ زادگاهش بازمی گردد. می دانی که خدای دانا و توانا که از هیچ و پوچ، جَک و جانور می آفریند، همچنانکه از گندابِ جهان هستی، خرموش برمی کشد و بجان مردم می اندازد، دوباره خرموش را آنگاه که بی پروا گام برمی دارد به گندابِ زادگاهش فرومی کشد و از میان می برد؛ انگار نه انگار که خرموشی در کار بوده است!*

ب. الف. بزرگمهر   دهم آبان ماه ۱۳۹۸

* آنچه نوشته ام، بیش از آنکه هشدارآمیز باشد، سویه ای ریشخندآمیز دارد. کدام گام ها و بکدام سو برداشته اند که ترساندن امپریالیست ها را دربرداشته باشد؟ آنچه رخ داده، دست های زیر ساتورِ «قطعنامه ی فصل هفتم سازمان نامور به ملت ها»، ریسیدن به سر تا پای برنامه ی هسته ای کاربردی که دیگر نه زیربنای صنعتی به آرش راستین آن می تواند داشته باشد و نه سودی برای توده های مردم ایران در بردارد و نیز چاپیدن باز هم بیش تر میهن مان از سوی امپریالیست ها با همکاری ریزه خواران روسی و چینی به بهانه ی نوسازی صنایع هسته ای بگونه ی دلخواه خودشان است؛ گرچه، بی هیچ گمان و گفتگو، بس سودمند برای کلان سوداگران خرموش در داد و ستدها و بده بستان هایِ هربار، دوسر نان و آبدار! با این همه، همچنان سیاه بازی را پی می گیرند. تُف بگور پدر و مادر و نیاکان تان که شما تخم و ترکه ی وَلَدِ چموش را پس انداخته اند.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش فرمانروا بر ایران!

ب. الف. بزرگمهر   دهم آبان ماه ۱۳۹۸

زیرنویس تصویر:
بگفته ی عباس موسوی، سخنگوی وزارت سخن چینی خرموش ها: «کمیته‌ای که در شورای عالی امنیت ملی وجود دارد، در حال طراحی گام چهارم (تا ۱۵ آبان ماه امسال) بوده و با توجه به شرایط موجود به احتمال زیاد گام چهارم برداشته خواهد شد.» بنیاد داده ها برگرفته از «خبرگزاری سهام» به تاریخ نهم آبان ماه ۱۳۹۸ است. ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!