«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ آبان ۱۳, دوشنبه

گل کاشتی «آقا بیشعور»! آفرین! آفرین! ـ بازانتشار

تاج زرین سرفرازی برای تو و رژیمت که نادانی و واماندگی و بی خانمانی و بیکاری و تنگدستی و مرگ و نابودی برای مردم ایران به ارمغان آوردید! جمجمه ای خندان سزاوار تو که «اُم الفساد و المفسدین» و مردکی سیب زمینی پیاز پخش کن پر و بال دادی و زهدانی اجاره ای در دامن خود پروریدی تا شیطان بزرگ تخم و ترکه اش را در آن بکارد! آفرین «آقا بیشعور»! مدالی زیبنده ی گردنت که با نرمش قهرمانانه ات، اقتصادی مقاربتی را گسترش دادی! گل کاشتی «آقا بیشعور»! آفرین! آفرین!

ب. الف. بزرگمهر    ۲۹ شهریور ماه ۱۳۹۶



هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!