«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۷ شهریور ۲۳, جمعه

نمایش سیاه بازی به واپسین پرده های خود نزدیک می شود! ـ بازانتشار

به گزارش زیر از رسانه ی وابسته به «وزارت امور خارجی یانکی ها» درباره ی گفتگوهایی با نام رمز «هسته ای» اندکی باریک شوید! این بار، کارگردان کهنه کار نمایش به روی صحنه می آید؛ کسی که رهبری گفتگوهای پنهانی میان رژیم سرسپرده ی جمهوری اسلامی و «ایالات متحد» را بر دوش داشته و آن را با کامیابی به سود امپریالیست های «یانکی» به پیش برده، بی آنکه اندک پایوری (تضمین) برای «بیضه ی اسلام آقایان» فراهم کرده باشد. اگر نیک به همه ی ماجرای تاکنون رفته، نگریسته شود، دریافت این نکته چندان دشوار نیست که «بازی»، بسی پیش از آغاز گفتگوهای رسمی با سرشکستگی و خواری رژیم تبهکار فرمانروا بر میهن مان و نیز سرافکندگی مردم ایران و بر دوش گرفتن پیمان هایی یکسویه که بخشی از آن همچنان زیر برنام ریشخندآمیز «بسته ی شفاهی» پنهان است، پایان یافته بود.*

آنچه برجای مانده و هر دو سو برای سیاه کردن مردم ایران و جلوگیری از آگاهی بیش تر مردم و ناخشنودی عمومی در همدستی و همکاری با یکدیگر به آن دست یازیدند، پرداختن به چگونگی اجرای «پیمان نامه ی ننگین ژنو»، برخی بهبودها به سود این یا آن دولت درگیر در ماجرا و چیزهای پیش بینی نشده ی کوچک دیگری است که همه ی آن ها را رویهمرفته می توان با شمردن شمارِ نخود لوبیای آش پشتِ پای آبروی از دست رفته همانند دانست. به این ترتیب، سخنان «سیّد از خر جسته» که به تازگی گفته است:
«اگر اراده واقعی در طرف مذاکره‌کننده مقابل وجود داشته باشد، رسیدن به توافق امکان‌پذیر است.» (گزارش زیر)، بیش تر به یک شوخی بیمزه می ماند؛ بویژه آنکه، افزون بر حضور کارگردان اصلی بازی در جلوی صحنه که نشانه ای از پایان نمایش یا دستِکم پرده ی اصلی آن است،  وی در همان گفتگوی رسانه ای سخنان ناهمتای زیر را نیز بر زبان رانده است:
«فکر می‌کنم باید در این مرحله کار نگارش متن توافق نهایی آغاز شود.» (همانجا)

با زبان بازی وی که از نظر بهره ی هوشی با «آخوند ریش حنایی» پهلو می زند، روشن می شود که «اراده واقعی» از طرف گفتگوکننده ی روبرو از مدت ها پیش وجود داشته و «توافق» نیز به فرجامِ خود رسیده است؛ می ماند «دیدار و ناهار کاری» و پس از آن قهوه و چای و «گفتگوهای گل و بلبل» که نه تنها وی که کم و بیش همه ی ایرانیان در آن زمینه ویژه کارند!

«سیّد از خر جسته» در جای دیگری از همان گفتگوی رسانه ای، پته را بیش تر روی آب می اندازد:
«آنچه از بازیگران مختلف غربی به اشکال مختلف دیده و شنیده‌ایم، آنها نیز ابراز علاقه کرده‌اند که در همین فرصت تعیین شده شش‌ماهه مذاکرات به نتیجه برسند.»

... و من در پندار خود می توانم بخوبی چهره ی «آقای کارگردان» را کالبد بخشم که با پوزخندی بر لب، در حالیکه بخوبی می داند، چنین زبان بازی هایی تنها کاربرد درونی، آنهم در چارچوب بسته ای، دارد با خود یا همکاران دیگرش به شوخی و خنده چیزی در این مایه می گوید:
ما که شما را (گفتگو) کرده ایم** ... بازهم بخواهید، نوازش تان خواهیم نمود! می بینید؟ کرم از خود درخت است!

ب. الف. بزرگمهر     ۲۶ خرداد ماه ۱۳۹۳


* ... سخنان «سیّد از خر جسته» درباره ی «سخت و فشرده» وانمودن گفتگوها و امکان دستيابی به «توافق کامل»  در صورتیکه «طرف مقابل از خود حسن نيت نشان دهد» و یا «ما حاضر نيستيم اين گونه حرف‌ها [همه گزینه های روی میز] را بپذيريم» را نیز باید بخشی از «سیاه بازی» و «بازی روحوضی» لورفته و بیمزه ای بشمار آورد که به درخواست رژیم فرومایه و همراهی اربابان امپریالیست در آنسوی میز پی گرفته می شود؛ زیرا، هنگامی که خطوط بنیادین قراردادی ننگین را بسی پیش تر بر دوش گرفته ای، دیگر چیزی برای گفتگو یا راست و ریس کردن برجای نمی ماند، جز آنکه چگونگی انجام موبموی دستورات اربابان را پی بگیری و همه ی این ها را آن "رهبر" ورشکسته نیز خوب می داند و دیگر چون گذشته، جایی برای مانور نیست؛ حتا اگر پیش تر جای پایی برای فرار، چون «من خوش بین نیستم»، نهاده باشی! اینجا، دیگر سخنی از «خوش بینی» یا «بدبینی» در میان نیست؛ و این همان زبانِ دیپلماسی است که خواه ناخواه بکار می رود و به خاطر نگهداری حاکمیت لرزان، پوسیده و آبرو بربادرفته، برخلاف منافع و مصالح ملی توده ها و خلق های ایران زمین به ناچار به آن تن می دهی! زبانی که در آن از نیرنگ و فریب و دروغ ودغل رد پایی نیست و نمی تواند باشد؛ تراز نیرویی است که کفه ی ترازو را به یکسو پایین یا بالا می برد و تو نابخردِ نادان حتا این را نیز نیاموخته ای!
«سیاه بازی را کنار بگذارید! مردم ایران لکه ی ننگی را که بر دامن شان افکنده اید، می بینند!»، ب. الف. بزرگمهر،  ۲۷ بهمن ماه ۱۳۹۲

** گمان بد نبرید! این شیوه ی نگارش که در آن بجای «مفعول باواسطه» (به عنوان نمونه با پادرمیانی سلطان عّمّان!)، «مفعول بی واسطه» (آورد و بُردِ بی واسطه با  «شیطان بزرگ» و گاه گداری همدستانش!)، بکار رفته، در پارسی سده های میانی ایران کاربرد بسیاری داشته است!
برگرفته از پانوشت «هم سیلی به گوش و بناگوش تان می نوازیم و هم شما را (گفتگو) می کنیم ...»، ب. الف. بزرگمهر،  ۲۵ فروردین ماه ۱۳۹۳

***

حضور معاون وزیر امور خارجی آمریکا در گفتگوهای هسته‌ای با ایران

آقای برنز که قرار است تا پنج ماه دیگر بازنشسته شود، در دولت باراک اوباما از اصلی‌ترین چهره‌های گفتگوهای "پشت پرده" میان تهران و واشنگتن بوده است.

او که پیش از این رسما در هیچ یک از گفتگوهای ایران و «۱+۵» حضور نداشته، هفته گذشته در راس یک گروه آمریکایی با دیپلمات‌های ایران دیدار کرد.

حضور آقای برنز در وین، سطح شرکت آمریکا در گفتگوهای «۱+۵» را از مدیر کل به معاون وزارت خارجی بالاتر می برد.

دور تازه ی گفتگوهای هسته‌ای در حالی آغاز می‌شود که ۳۵ روز به پایان ضرب‌الاجل تعیین‌شده برای رسیدن به یک توافق همه سویه درباره برنامه هسته‌ای ایران برجای مانده است.

ایران در هفته گذشته، افزون بر آمریکا با روسیه، فرانسه و آلمان هم گفت‌وگوی دوجانبه داشته است.

نگارش متن توافق نهایی

محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجی ایران روز دوشنبه (۲۶ خرداد) در فرودگاه وین به خبرنگاران گفت:
«اگر اراده واقعی در طرف مذاکره‌کننده مقابل وجود داشته باشد، رسیدن به توافق امکان‌پذیر است.»

آقای ظریف با اشاره به «بحث‌های متعدد» با گروه «۱+۵» در ماه‌های کنونی گفت:
«فکر می‌کنم باید در این مرحله کار نگارش متن توافق نهایی آغاز شود.»

به گفته وزیر امور خارجی ایران، این دور از گفتگوها با «ملاقات و ناهار کاری» با کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا آغاز می‌شود و پس از آن نشست سه‌جانبه‌ای با حضور ایران، آمریکا و اتحادیه اروپا برگزار خواهد شد.

آقای ظریف گفته است که این نشست سه‌جانبه پس از دیدن مسابقه فوتبال ایران و نیجریه برگزار خواهد شد.

وزیر امور خارجی ایران، امکان تمدید توافق موقت کنون تا شش ماه دیگر را نیز در میان نهاده، ولی گفته است:
«آنچه از بازیگران مختلف غربی به اشکال مختلف دیده و شنیده‌ایم، آنها نیز ابراز علاقه کرده‌اند که در همین فرصت تعیین شده شش‌ماهه مذاکران به نتیجه برسند.»

"تصمیم قطعی" در سایه اختلاف

پیش از این از عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجی و از مذاکره‌کنندکان ارشد هسته‌ای ایران هم نقل شد که ایران و «۱+۵»، تصمیم قطعی دارند که نوشتن متن توافق نهایی هسته‌ای را در این دور از گفتگوها شروع کنند.

حسین نقوی حسینی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران، از آقای عراقچی که روز یکشنبه (۲۵ خرداد) به این کمیسیون رفته بود نقل کرده که آمریکایی‌ها گفته‌اند:
«ما مصمم هستیم تا در وقت ۶ ماهه یعنی تا ۲۰ ژوییه توافق عالی انجام شود.»

آقای عراقچی گفته است که آنها «شرایط پس از ۲۰ ژوئیه را به نفع مذاکرات نمی‌دانند.»

با وجود گرایش دو طرف برای رسیدن به توافق در مهلت تعیین‌شده، به نظر می‌رسد که هنوز اختلاف‌ها بر سر مسائل اصلی در پرونده هسته‌ای ایران پابرجاست.

به گفته آقای نقوی حسینی، آقای عراقچی «میزان غنی‌سازی، تعداد و نوع و نسل سانتریفیوژها، آب سنگین اراک، حدود و کیفیت تحقیقات هسته‌ای و نحوه و زمان لغو تحریم‌ها» را از مواردی عنوان کرده که هنوز بر سر آنها اختلاف نظر وجود دارد.

آقای عراقچی پس از گفتگوهای هفته گذشته با گروه آمریکایی هم گفته بود:
«اختلافات هنوز به قوت خود برجای است.»

۲۶ خرداد ماه ۱۳۹۳

خبرگزاری وابسته به امپریالیست های کهنه کار و قبله ی بسیاری از آخوندها و ملاهای جهان:
«بی بی سی»  

این گزارش از سوی اینجانب، ویرایش و پارسی نویسی شده است.    ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!