«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ اسفند ۲۶, شنبه

سیاست درهای گردان* در ایران هم کاربرد یافته است!


تصویری از «کفتر پرِ قیچی نظام» درج کرده و بالایش نوشته است:
«آمدن این مرد چه تایید بشود چه نشود خواب جناب حاکم را پریشان خواهد کرد و اینگونه خداوند قوم ظالم را لعنت می کند.» (از«گوگل پلاس»)

برایش می نویسم:
بهترین فرنامی (لقب) که به این آقا می توان داد، «کفتر پرِ قیچی نظام» است. وی بهترین نشانه و نمودِ سخن ولی فقیه نظام است که هنگامی پیش تر گفته بود:
بهتر است آلترناتیوهایمان هم از درون نظام باشند (نقل به مضمون).

بهترین روش برای داوری، نگاه به عملکرد آدم ها، دولت ها و ... است. «کفتر پرِ قیچی نظام» در دوره های ریاست جمهوریش، مانند دوره ی پیش (هاشمی رفسنجانی) و پس از وی (احمدی نژاد) سیاست های اقتصادی بنگاه های امپریالیستی چون «بانک جهانی» و «صندوق بین المللی پول» را موبمو در کشورمان پیاده کرد. تیره روزی و تنگدستی مردم ایران که ۷٠ درصد آن ها زیر یا در مرز خط تنگدستی می زیند ـ اگر به آن بتوان نام زندگی داد ـ پیامد همین سیاست ها بوده و همچنان هست.

بجای پشتیبان چشم و گوش بسته بودنشان از آن ها برنامه بخواهید. منظورم ریزِ برنامه ای است که می خواهند اجرا کنند؛ آنگاه روشن خواهد شد که چیزی جز پیروی از همان سیاست های ایران برباددهِ پیشین در چنته ندارند. بر زبان آوردن این که «ما برنامه داریم» (از یکی از تازه ترین سخنرانی های «کفتر پرِ قیچی نظام») به هیچ روی بسنده نیست.

آیا شما را به بازی گرفته اند؟ یا خود دانسته و آگاهانه تن به اینگونه فریبکاری ها داده اید؟

ب. الف. بزرگمهر    ٢٦ اسپند ماه ١٣٩١

* عبارت «سیاست درهای گردان»، برای جایگزینی نوبتی و بازبخش جایگاه ها و پایه های بلند مرتبه ی دولتی در کشورهای بزرگ امپریالیستی بکار رفته و می رود؛ جایگاه ها و پایه هایی که با نادیده گرفتن برخی استثناء ها بویژه در دوره ی کنونی، بگونه ای عمده در دست طبقات فرمانروا و نمایندگان سیاسی و اقتصادی آن هاست و طبقات و لایه های فرودست و میانی را به آن راهی نیست:
برگزیدگان، همواره درون دری گردان جابجا و بازبخش می شوند!

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!