«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ اسفند ۲۹, سه‌شنبه

امام زمان یا عیسا مسیح؟ کدامیک در رکاب دیگری باز خواهد گشت؟


«بازگشت چاوز»، جُستار چندان مهمی نیست!

من نمی دانم چرا این آقای جنتی که خداوند انشاء الله عمر حضرت نوح به وی عطا فرماید تا این اندازه یک ندانمکاری کوچک رییس جمهور مهرپرور کشورمان را که براستی سبب انگشت نما شدن و سرفرازی همه ی ایرانیان تا دورترین نقاط جهان شده اند تا این اندازه بزرگ می کنند؟!

جُستار اصلی «رُجعت» و دشواری کار در جای دیگری است؛ جُستار «بازگشت چاوز»، چه همراه عیسا مسیح بیاید یا همراه امام زمان یا قهر کند و نیاید در آن جُستار اصلی می گنجد. سخن بر سر آن است که آیا در روز رستاخیز، عیسا مسیح همراه امام زمان خواهد آمد یا هر یک جدا جدا می آیند؟ و اگر هرکدام جدا بیایند، کدام روز، رستاخیز بشمار خواهد رفت؟ چون در احادیث معتبر همه ی کتاب های دینی، روز رستاخیز، روزی یگانه است، چنین انگاشته می شود که هر دو با هم خواهند آمد و دشواری بزرگ تر از اینجا برمی خیزد که کدامیک در رکاب آن دیگری خواهد آمد؟ حضرت عیسا در رکاب امام زمان یا امام زمان در رکاب حضرت عیسا؟

از دوران کودکیم، تصویری در یک دکان خوار و بارفروشی در ذهنم نقش بسته است که امام زمان را در حالی که سوار بر درازگوشی هستند و خورشیدی چهره ی مبارک شان را پوشانده، نشان می داد که کسی یا کسانی در رکاب وی گام برمی داشتند. به دلیل اینکه پنجاه و اندی سال از آن هنگام گذشته، چهره ی هیچکدام از آن پارکابان در خاطرم نیست؛ وگرنه شاید در میان آن ها، محمود احمدی نژاد را که تا چندی پیش پنداشته می شد که یکی از سرداران آن حضرت هستند و آن «سیِّد خراسانی» را که اکنون روشن شده اصل و نسب وی به آذربایجان و ولایت خامنه و پیرامون آن می رسد و جد در اندر جد تُرک است در میان آن ها تشخیص می دادم و خود نیز شاید از این راه به عنوان یکی از پارکابان آن حضرت برگزیده شده و در صف نخست، شمشیر زنان سر از تن کافران جدا می نمودم [معترضه: می دانم که در این ٣٦ ساعتی که به سال تحویل مانده، چنین سخنانی حال برخی ها را که نازکدل تر هستند، به هم خواهد زد؛ همینجا پیشاپیش از همه ی برادران و خواهران پوزش می خواهم.] به هر رو، افسوس که از چنین بختی برخوردار نبودم!

البته، هم اکنون یکی دیگر از پرسش ها این است که با این همه پیشرفت های فن آوری، چرا آن حضرت سوار بر درازگوشی کوتاه قد و قامت ظهور نموده و آن دیگران پیاده باید به جنگ این و آن بروند؟! ولی از این هم که بگذریم و برای آن پاسخ ندارم، دشواری بزرگ یادشده در بالا که کدامیک در رکاب دیگری و زیردست آن یکی ظهور خواهد نمود از دشواری های بلاخیزی است که می پندارم خدای نکرده، زبانم لال برای گشودن گره کار نیاز به جنگ صلیبی دیگری خواهد بود و چه خون ها بر زمین جاری خواهد شد که خدا می داند. درست مانند روز عیدفطر و آخر ماه رمضان در برخی از شهرستان های کوچک تر ایران که از بخت بد دو آخوند کم و بیش هم تراز در آنجا زندگی کنند. خدا به سر شاهد است، تنها آن ها که در چنین جاهایی زندگی کرده اند، می دانند من چه می گویم! اگر یکی از آن دو آخوند که از بخت بد چشمان نارساتری نسبت به آن دیگری داشت و معمولا ـ شاید به همین دلیل! ـ زودتر هلال ماه را رویت می فرمود، آن دیگر، نظر دیگری داشت و هلال ماه دستِ کم شش ساعت و گاه تا یک روز پس از آن از سوی آن حضرت رویت نمی شد و در این میان چه آشوب ها و ناخرسندی ها که برنمی خاست! شماری، حتا در یک خانه که به آن حضرت عینک ته استکانی اقتدا می کردند، زودتر روزه شان را می شکستند و جشن می گرفتند و آن گروه بخت برگشته باید هنوز دندان به جگر می گذاشتند و شکیبایی پیشه می نمودند. باور کنید، دستِ کمی از روز رستاخیز و صحرای محشر نداشت!

این هم، هدیه ی کوچکی است از بچه ای پا به سن گذاشته که در آستانه ی سال نو به همه ی شما دوستان گرامی اینترنتی که هیچکدام تان را از نزدیک نمی شناسم، پیشکش می کنم.

همی خواهم ز وخشور تش افروز         که نوروزت همیشه باد پیروز

ب. الف. بزرگمهر         ٢٩ اسپند ماه ١٣٩١

پی افزوده:

به هر رو، به برخی پرسش های بالا در نوشتار زیر از «پایگاه اطلاع رسانی مهدویت» پاسخ داده شده که خواندن آن ها بر آگاهی های دینی تان در این واپسین روز ها و ساعت های پیش از سال نو ایرانی خواهد افزود.

***

دو پرسش پیرامون ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)وحضرت مسیح(علیه السلام)

نويسنده: پایگاه اطلاع رسانی مهدویت
پرسش: آيا امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)و حضرت عيسي(علیه السلام)در يک زمان ظهور مي کنند ؟
پاسخ: مقدمه اول: حضرت عيسي(علیه السلام)به نص و تصريح قرآن كريم از دنيا نرفته است و هنوز هم زنده است و خداوند او را به آسمان‌ها برده است«زماني كه دشمنانش مي‌خواستند او را بكشند كس ديگري را اشتباهاً به جاي حضرت عيسي(علیه السلام)به دار آويختند». قرآن در اين مورد مي‌فرمايد: «... وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ اتِّباعَ الظَّنِّ وَ ما قَتَلُوهُ يَقِيناً * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ... ؛ ... او را نكشتند و او را به صليب نكشيدند، بلكه اين بر آنان مشتبه شد (كسي شبيه حضرت عيسي كشته شد). و خداوند او را به سوي خود بالا برد... »(نساء158-157).
مقدمه دوم: حضرت عيسي(علیه السلام)قبل از فوتش نزول مي‌كند. چنان كه در بعضي روايات آمده كه حضرت عيسي(علیه السلام)در آخر الزمان از آسمان مي‌آيد و يهود و نصاري در آن روز به وي ايمان مي‌آورند.(ترجه الميزان، ج5، ص220 ذيل آيه 159 سوره نساء).(و ايمان به حضرت عيسي(علیه السلام)مصداق پيدا نخواهد كرد مگر زماني كه ايمان به پيامبر خاتم بياورند. چون حضرت عيسي(علیه السلام)بشارت به آمدن وجود مبارك پيامبر اسلام داده بود.).
مقدمه سوم: اين نزول از آسمان در زمان ظهور حضرت ولي عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)خواهد بود.
حال به اصل سؤال و جواب مي‌پردازيم:
از جله مسائلي كه در روايات ما به آن پرداخته شده است مسئله نزول حضرت عيسي(علیه السلام)از آسمان هنگام ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)و اقتداي حضرت عيسي(علیه السلام)در نماز به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)است. اين روايات كه متعدد است هم در كتب شيعه آمده است و هم در كتب اهل سنت. ما به چند روايت بسنده مي‌كنيم.
1. در صحيح مسلم كه از اصلي‌ترين كتب حديثي اهل سنت است آمده است كه جابر بن عبدالله انصاري از پيامبر(صلی الله علیه وآله)نقل مي‌كند كه حضرت فرمودند: «دائماً طايفه‌‌اي از امتم بر حق و ظاهرند تا روز قيامت. سپس فرمود: عيسي بن مريم از آسمان فرود آيد. امير آنها به حضرت عيسي مي‌گويد پيش آي و براي ما امامت كن او در جواب مي‌گويد: «خير به راستي بعضي از شما بر بعضي ديگر امير است به جهت اكرام خدا بر اين امت»».(صحيح مسلم، ج1،ص 137).
2. ابو سعيد خدري از رسول خدا(صلی الله علیه وآله)نقل مي‌كند كه آن حضرت فرمودند: «منا الذي يصلي عيسي بن مريم خلفه؛ از ماست كسي كه عيسي بن مريم به او اقتدا كرده و نماز مي‌گزارد»(مسند احمد، ج1، ص84).
3. امام باقر(علیه السلام)فرمودند: .... خداوند عزوجل به واسطه او دينش را ظاهر مي‌كند. هر چند مشركان به آن كراهت داشته باشند. روي زمين جاي خرابي نيست مگر آن كه آباد مي‌شود. و روح الله عسي بن مريم فرود مي‌آيد و پشت سر او آقامه نماز خواهد كرد(و ينزل روح الله عيسي بن مريم فيصلي خلفه).(بحار الانوار، ج52، ص191، حديث 24).
گفتني است آنچه از روايات استفاده مي‌شود اصل نزول حضرت عيسي(علیه السلام)و نماز‌خواندن ايشان پشت سر امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)است. و در رابطه وقت نزول حضرت عيسي هنگام ظهور، سخني به ما نرسيده است.
پرسش: نقش حضرت عيسي (علیه السلام)پس از ظهور امام مهدي چيست؟ اين که گفته مي شود عيسي(علیه السلام)پشت سر حضرت مي ايستند درست است آيا مقام پيامبر بالاتر از امام نيست؟
پاسخ: آنچه در روايات آمده، نماز خواندن حضرت عيسي(علیه السلام)پشت سر امام مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)است و در اين زمينه دليلي اقامه نشده است. اما با توجه به كثرت جمعيت مسيحيان، اين نماز باعث مي‌شود حقانيت دين اسلام ثابت شود و عده‌ زيادي از مسيحيان به اسلام بپيوندند و اين امر هم سبب پيشرفت بسيار سريع‌تر و قيام حضرت شده و هم جلوي مخالفت و احياناً جنگ را مي‌گيرد.
در مورد بخش دوم سؤال بايد توجه داشت كه اولا ما بر اساس روايات، معتقديم ائمه معصومين از همه انبياي گذشته (به جز پيامبر اسلام) بالاتر بودند. و ثانيا حضرت عيسي(علیه السلام)هر چند پيامبر خدا و صاحب شريعت است. ولي دوره شريعت او پايان يافته و با آمدن دين اسلام دين او نسخ شده است. حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه الشریف)نيز در حال حاضر مقام زعامت و پيشوايي را به عهده دارد. و از طرف خداوند به عنوان وصي پيامبر، احياگر دين اسلام بوده و واسطه‌ فيض الهي است. از اين رو نماز خواندن حضرت عيسي(علیه السلام)پشت سر ايشان شگفت آور نخواهد بود.
البته اين نكته فراموش نشود كه در نزد ما مقام امامت از مقام نبوت بالاتر است؛ چنان كه حضرت ابراهيم(علیه السلام)پس از موفقيت در امتحانات الهي به مقام امامت نيز نايل آمد.(بقره، آيه 124).





هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!