«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۳ مهر ۲۵, جمعه

آدم و حوا بیگمان ایرانی بوده اند!


روزی مریدی از شیخ مُراد خویش پرسید:
یا شیخ! آیا در باب ملیت حضرت آدم و حوا تفحصی شده؟ برخی آنان را انگلیسی و برخی فرانسوی می دانند!


شیخ که به تازگی از سفر بازگشته بود، دستی بر محاسن خویش کشید و گفت:
وقتی که نه لباسی برای پوشیدن و نه خانه ای برای زندگی داشته اند و تنها آذوقه آنان یک سیب بوده که خوردن آن هم جُرم بشمار می آمده و با این همه بدبختی باز هم فکر می کردند در بهشت بسر می برند، بیگمان ایرانی بوده اند!


مرید از این باریکی سخن، خشتك خویش به صورت ضربدری دریده، سر به بیابان نهاد.


از «گوگل پلاس» با ویرایش، پارسی و بازنویسی درخور از اینجانب؛ برنام را از متن آن برگزیده ام.    ب. الف. بزرگمهر

 

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!