«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ مرداد ۲, دوشنبه

در ولایت امام زمان، کودک خردسال نیز پناهی ندارد!

آن مسوولان، بی گفتگو همگی به "اخلاق اسلامی" آراسته اند!

علی کریمی پس از پایان بازی پرسپولیس و صنعت نفت آبادان ، پیراهنش را به یکی از توپ جمع کن های خردسال آبادانی هدیه داد.

پس از گذشتن چند روز از آن مسابقه، روشن شده است که شماری از مسوولان، پیراهن ستاره ی پرسپولیس را به زور و با کتک از آن بچه ستانده اند تا وی که شاید به یکی از آرزوهای زندگی اش رسیده بود، با چشمان گریان و روحی آزرده، ورزشگاه را ترک کند.

علی کریمی پس از آگاهی از این رویداد، بسیار برانگیخته شده است؛ گرچه، دستش به جایی بند نیست که برای آن پسر بچه کاری انجام دهد.

اصل خبر از «افکارنیوز» است که آن را همه جانبه بازنویسی نموده ام. عنوان و زیرعنوان نیز از آنِ من است.     ب. الف. بزرگمهر

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!