«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ آذر ۲۲, دوشنبه

به همین شَوَند، وی را نزدیک ترین همکار «شیطان» خوانده اند!

می بینید؟! در این یک مورد، آخوندها تا اندازه ای هم شده، درست می گویند!

بانویی نوشته است:
«يك زن مى تواند مردى را از اندوهى كه سال ها گريبانش را گرفته، رها كند؛ و تنها يك زن مى تواند
مردى را چنان اندوهبار كند كه سال ها گريبانش را بگيرد.»

از «گوگل پلاس» بانویی نازنین که امیدوارم در ترکیه ی دورانی که همه ناچار بودند، شناسنامه ای برای خود داشته باشند، پا به جهان نگذاشته باشد! (با اندک ویرایش و پارسی نویسی درخور از اینجانب: ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!