«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۵ اردیبهشت ۷, سه‌شنبه

نوکر خوبی می خواهی باشی، باش! ولی، دروغ نگو مبارک!

سراینده ای کهن از ایران در یکی از سروده هایش که هرچه گشتم آن را بازنیافتم به واقعیت و حقیقت بازتابیده و جان گرفته از آن، اشاره ای اینچنین دارد که با همه ی گردن باریکی اش چون مو، نیرومندتر از آن است که بتوان شکستش داد. اشاره ی سراینده به باریکی گردن حقیقت، بگونه ای روشن نشان از رویارویی پویندگان راستی و درستی با گردن کلفت های نابکار و دروغگوی فرمانروای زمانه داشته و دارد؛ اشاره ای که بی هیچ گمان و گفتگو، دوران کنونی را نیز دربرمی گیرد.

دو برگرفته ی زیر از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی «یانکی» ها، نمونه ای از رویارویی یاد شده  را به نمایش می نهد:
«از رزمایش‌های اتمی جنگی خود در شبه‌جزیره کره دست بردارید؛ آن هنگام، ما هم آزمایش‌های اتمی خود را می‌ ایستانیم ... اگر همین کشمکش را پی بگیریم، آنگاه به سوی آروین هایی بلاخیز خواهیم شتافت ...»، گفته های «ری سو‌یانگ»، وزیر امور خارجی «جمهوری دمکراتیک خلق کره»، پنجم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵

برگرفته از تارنگاشت وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا»، ششم اردی بهشت ماه ۱۳۹۵ (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

«یک قول ساده برای ایستاندن آزمایش‌ها تا هنگامی دیگر که آنها دل شان بخواهد، فعالیت‌های چنین را دوباره به آزمایش بگذارند، برای ما جدی نیست ... پافشاری ما بر این بوده که اگر کره شمالی برای نابودی جنگ ابزارهای اتمی شبه‌جزیره کره جدیت نشان دهد، آنگاه ما آماده خواهیم بود وارد مذاکراتی جدی برای کاهش تنش‌ها و در مورد رویکردمان در زمینه ی پشتیبانی از همدستان خود شویم»، واکنش «بَرَک حسین اوباما» یا همانا «برادر مبارک»۱ در جریان همایشی خبری همراه با «انگل مرکل» در شهر هانووِر آلمان

همانجا (با ویرایش و پارسی نویسی درخور از سوی اینجانب:  ب. الف. بزرگمهر)

در اینجا آهنگ آن ندارم که به چند و چون ماجرا که هر روز بر پیچیدگی و گسترش و ژرفش آن نیز افزوده می شود و می تواند زمینه ای برای آغاز و در پی آن، دامن گستردن جنگی هسته ای در آسیای خاوری و شمال خاوری و حتا سراسر جهان شود، بپردازم. بگمانم با آروین ها و آزمون های پشت سر نهاده در اینجا و آنجای جهان، نقش نیروهای نظامی «یانکی»، چه در خشکی ها و چه در دریاها و اقیانوس ها به عنوان ژاندارم جهان۲ و بهترین ابزار دست «ششلول بندهای جامعه ی جهانی» به سرکردگی امپریالیست های «یانکی» رویهمرفته برای بسیاری از مردم جهان و ایران روشن شده باشد. این واقعیت که هم اکنون در شاخاب پارس، بیش از ۶۰ ناو و ناوشکن کوچک و بزرگ جنگی از کشورهای امپریالیستی، حضوری ناگوار و تهدیدآمیز دارند، بخوبی روشنگر نقش چنگ اندازانه و آماج های اهریمنی کشورهای امپریالیستی است؛ و همانگونه که در شبه جزیره کره به چشم می آید، سخن تنها بر سرِ نفت و خاستگاه های انرژی نیست؛ کشورهای امپریالیستی با بهره برداری نابجا از برتری نسبی نیروهای سهمگین نظامی «یانکی» ها، گرچه بی هیچ گمان و گفتگو کوته بینانه از دیدگاه تاریخی،۳ برای دستیابی به جایگاهی برتر در جغرافیای سیاسی جهان به آب و آتش می زنند؛ آن ها دیگر تنها به «آش» بسنده نمی کنند که «آش را با جایش می خواهند»! این تنها راه ناگزیری۴ است که برای شان برجای مانده است:
جنگ مرگ و زندگی و گسترش نظامی گری (میلیتاریسم) در سراسر کره زمین!

«برادر مبارک» در پاسخ به سخنان آشتی جویانه، مسوولانه و منطقی وزیر امور خارجیِ «جمهوری دمکراتیک خلق کره»، چاره ای جز بر زبان راندن دروغِ «پشتیبانی از همدستان خود» ندیده است. کدام همدستان؟! رژیم مزدور کشوری پوشالی و فراقانونی به نام «کره جنوبی»؟! گروهی تبهکار و دست نشانده که مردم بخش جنوبی شبه جزیره به خون شان تشنه اند؟! و از این ها گذشته، کشوری در آن سوی اقیانوس اتلس، در این سوی جهان چه بهره وری های ویژه ای دنبال می کند که آن را بهانه نموده، سالی چند بار رزمایش، آنهم با جنگ ابزارهای هسته ای براه می اندازد و گستاخی را تا آنجا پیش می برد که با هواپیمای ساز و برگ یافته به بمب هسته ای بر فراز خاک «جمهوری دمکراتیک خلق کره» پرواز نموده، نمایش نیرو بدهد (دو سه سال پیش)؟!

دروغگویی «برادر مبارک» در زمینه ی واژگون وانمودن واقعیتی که اکنون دیگر حقیقتی نادیده نگرفتنی در اندیشه و خِرَد توده های مردم جهان است و بر زبان راندن «... اگر کره شمالی برای نابودی جنگ ابزارهای اتمی شبه‌جزیره کره جدیت نشان دهد، آنگاه ما آماده خواهیم بود وارد مذاکراتی جدی برای کاهش تنش‌ها و در مورد رویکردمان در زمینه ی پشتیبانی از همدستان خود شویم»، آنچنان روشن و پاسخ وی آنچنان بی منطق و همراه با بی مسوولیتی است که نیازی به شکافتن بیش تر آن نمی بینم.

به هر رو و به نوبه ی خویش، در پاسخ به این عروسک خیمه شب بازی و نوکر خوشخدمت کلان سرمایه داران «یانکی» می گویم:
نشنیده ای که دروغگو دشمن خداست؟ نوکر خوبی می خواهی باشی، باش! ولی، دروغ نگو مبارک!

استوار باد جمهوری دمکراتیک خلق کره و مردم پایدار و سرفراز آن!

پاینده باد رزم توده های مردم شبه جزیره ی کره در راه بازیافت یگانگی ملی سرزمین خویش و بیرون راندن اهریمنان «یانکی» از آن سرزمین باستانی!

نابود باد امپریالیسم با همه ی نوکران و مزدوران جیره خوارش!  
  
ب. الف. بزرگمهر    هفتم اردی بهشت ماه ۱۳۹۵

پی نوشت:

۱ ـ از این پس از «بَرَک حسین اوباما»، بسته به مورد با برنام هایی چون «مبارک» و «برادر مبارک» یاد خواهم نمود.   ب. الف. بزرگمهر هفتم اردی بهشت ماه ۱۳۹۵

۲ ـ یا آنگونه که در رسانه های پر و پیمان شان می نامند: «جامعه جهانی»!

۳ ـ پایداری و سرسختی «کوبانی قهرمان» با آموزه ای سزاوار و دندان شکن برای «یانکی» ها و نوکران منطقه ای شان، نمونه ای کوچک ولی درخشان و ماندگار از آن بود!

۴ ـ راه ناگزیر، بویژه از آن رو که از اتحاد جمهوری های شوروی سوسیالیستی» و «اردوگاه کشورهای سوسیالیستی» به عنوان بزرگ ترین بند (سدّ) بازدارنده ی جنگ های جهانی، نشانی نیست و کشورهای بزرگی چون روسیه، چین، هند و برزیل که کمابیش همگی شان، سمتگیری اقتصادی ـ اجتماعی سرمایه داری را برگزیده و با شتابی بیش از کشورهای امپریالیستی به آن سو روانند از همه ی آخشیج های بایسته برای افزایش همچشمی میان کشورهای سرمایه داری بزرگ، بویژه میان کشورهای امپریالیستی برای بازبخش (بازتقسیم) جهان برخوردار بوده و خواسته یا ناخواسته، زمینه های فرارویی آن به جنگ جهانی را می آمایند.

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!