«آقا» که به بخار خزینه ای که خود و
یاران غارش در پدید آوردن آن سهمی بسزا داشته اند، خو گرفته و شاید آن را بهشت
برین می پندارد، به تازگی رو به کسانی که در آن خزینه ی بدبو و خفقان آور دست و پا
زده و هنوز نیمه جانی دارند، چنین عطر و عنبرهایی پراکنده اند:
«دشمن در پی بحرانی نشان دادن وضعیت
کشور و پیروزی کسی در انتخابات ریاست جمهوری است که کشور را به عقب بر گرداند.» (سخنرانی آخوند خامنه ای، ۲۵ اردیبهشت ماه در
تهران)
از این عطر و عنبرها می توان نتیجه های
زیر را گرفت:
الف. کشور نه
تنها در شرایط بحرانی نیست که همه چیز خوب و بجای خود است؛
ب. دشمن با
بحرانی نشان دادن کشور می تواند کسی را به ریاست جمهوری ایران برساند؛
پ. رییس
جمهور به تنهایی سهم بسزایی در به جلو یا عقب راندن کشور داشته و دارد؛
ت. ولایت
فقیه در به جلو یا عقب برگرداندن کشور سهمی نداشته و ندارد؛ و
ث. نقش
ولایت فقیه تنها اندرزگویی و عنبرپراکنی است.
اکنون به این «آقا» چه باید گفت، جز
آنکه:
«خیلی خوش چُسی؛ دم خزینه نیز نشسته ای!»
یا خود بلند می شوی و ردِ کار خود می روی یا توده های مردم ایران در همان خزینه ی
چرک و خفقان آوری که پدید آورده ای، خفه ات خواهند نمود؛ تاریخ حکومت ها در ایران
را نیک بنگر و چندان به پشتوانه ی چابلوسان، بادنجان دورقاب چین ها و پابوسانت
امیدوار مباش! با نخستین پس گردنی یکی از همان ها به ژرفای خزینه رهسپار خواهی شد؛
تاریخ، چنین می گوید!
ب. الف. بزرگمهر ۳۱ اردی بهشت ماه ۱۳۹۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر