«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ دی ۳۰, شنبه

الاغ «دهکده جهانی» نیز به خود، ما می گوید!

یادداشتی دستگرمی در میان سایر کارها!

ده پانزده سالی پیش از این مشتی یونجه جلوی بینی اش گرفته و مدرکی بر گردنش آویختند:
«کارشناس اقتصادی دهکده جهانی»! و الاغ ما هر زمان که از خوردن یونجه دست می کشید با عر و تیز فراوان درباره ی خوبی های «دهکده جهانی» سر و صدا به پا می کرد و سم بر زمین می کوبید تا آنگاه که تشت رسوایی «دهکده» از بام فرو افتاد و صدایش در همه ی جهان پیچید. از آن هنگام تاکنون، دیگر الاغ ما کم تر عر و تیز کرده است؛ گرچه با گذشت زمان و افزایش سن و سال بر خریتش افزوده شده و می پندارد که میان دیگر استران دهکده جهانی، سری بالاتر یافته است.

هنگامی که این بخش از نوشته اش را خواندم از شدت خنده، اشک از چشمانم سرازیر شد:
«... به روشنی و با فروتنی بسيار بگوييم که جز نگارنده کس ديگری از راهبرد عملی گذار به دموکراسی در ايران سخن نگفت. پيشنهاد ما انتخابات آزاد بود بدون تنگاهای ولايت فقيه و معيارهای استصوابی و گزينشی قانون اساسی جمهوری اسلامی ... حتی در گزارش حزب هم از اين نشست اشاره ای به پيشنهاد انتخابات آزاد ما نشده است ...» (برجسته نمایی از ب. الف. بزرگمهر)

بیچاره الاغ که جز شکم، سری پُرباد نیز یافته و خود را گم نموده، شاید هنوز پالانی که بر پشتش نهاده اند را درست حس نمی کند!

ب. الف. بزرگمهر   ٢٩ دی ماه ١٣٩١

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!