«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۱ مرداد ۳۱, سه‌شنبه

زمینه سازان و دست ابزاران کودتای ننگین ٢٨ اَمرداد این ها بودند!


تصویر روبرو را دوست ناشناسی برایم فرستاده است. تنی چند از چاقوکشان و نابکاران، پس از کودتای ننگین ٢٨ امرداد ١٣٣٢ برای شادباش پیروزی با دسته گل به حضور شاه جوان شرفیاب شده اند و وی چیزی از روی نوشته ای در دست برایشان می خواند:
پاسخی سپاس آمیز از زحمت هایی که برای بازگشت وی به پادشاهی و چیرگی دوباره ی امپریالیسم کهنه کار انگلیس و همچشم تازه پا به میدان نهاده اش: امپریالیسم آمریکا کشیده اند؟!

جای «شعبان بی مُخ» یا آنگونه که در آن هنگام میان مردم زبانزد شده بود: «شعبان تاج بخش» در میانشان خالی است. 

نمی توان از کودتای ٢٨ اَمرداد و نقش امپریالیست های آمریکایی و انگلیسی و شاه پرستان سخن گفت و درباره ی شیخان و شیخکان جیره خوار و همراه این کودتا و بویژه آخوند فریبکاری به نام ابوالقاسم کاشانی سخن به میان نیاورد. وی و دار و دسته ی تبهکارش و از آن میان گروه چاقوکشانی که به دستور وی عمل می کردند، نقشی بس پلید در زمینه سازی پیروزی کودتای ننگین ٢٨ اَمرداد ١٣٣٢ داشت و ننگ و بدنامی ابدی از خود در تاریخ ایران زمین بر جای گذاشت. تصویر زیر با آنکه بسیار کهنه است و از کیفیت چندان خوبی برخوردار نیست، وی را در میان چاقوکشانی چون «شعبان بی مخ» نشان می دهد. تصویر دیگر، آخوند نادان و فریبکار را در گفتگو با لویی هندرسن سفیر وقت ایالات متحد در ایران نشان می دهد. بی گمان، برای ارشاد و پند و اندرز دینی به دیدار و گفتگو با وی نشتافته بود!


ننگ و نفرین ابدی توده های مردم ایران بر او و دیگر زمینه سازان کودتای امریکایی ـ انگلیسی!

ننگ ابدی بر همه ی مزدوران بی شرم، گستاخ و فرومایه ای که تاریخ را واژگونه وانمود می کنند!

ب. الف. بزرگمهر     ٣١ امرداد ماه ١٣٩١

پیوست:







هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!