«کازیوه» ماهنامه ای است که بوسیله گروهی از هواداران حزب توده ایران در کردستان انتشار یافته و می یابد. در زیر، سرمقاله شماره دوّم این ماهنامه به آگاهی شما می رسد.
درباره کار با اینترنت، ساخت پایگاهی اینترنتی یا ساده تر: تارنگاشت و سودبردن از ای ـ میل برای فرستادن یا دریافت پیام، یادآوری این نکته را نه تنها برای دست اندرکاران این ماهنامه که برای دیگرانی که در شرایط سرکوب وادار به کار پنهانی اجتماعی ـ سیاسی می شوند، ضروری می دانم؛ گرچه شاید آنها بیش از من دراین باره می دانند و باید نیز بدانند!
اینترنت، سامانه ای باز و گشوده است. از همین رو، هرگونه پایبندی یا آرامش خاطر برای امنیّت آن، در بنیاد خود بی معنی است. هر رایانه ای دارای شناسه ای (نشانی IP) است که به آسانی در هرجایی ردیابی و شناخته می شود. جنگ میان «فیلترینگ» با آنها که در برابر هر صافی (فیلتر) بی درنگ بَدَل آن را می سازند، براستی مانند ورزش کُشتی که در برابر هر فنّی، بدل آن نیز وجود دارد، نمونه روشنی از بازبودن کامل این سامانه است. این حقیقت نیز که برخی «هَکِّر»ها تاکنون بارها توانسته اند سامانه رایانه ای بخش های سرّی ارتش ایالات متحده را که سامانه ای به کلی متفاوت از سامانه های رایانه ای موجود و بسیار پیچیده تر از آنهاست را بگشایند و کشف رمز کنند، نمونه ای روشن تر از باز بودن این سامانه ها را به نمایش می گذارد.
سود بردن از ای ـ میل هایی چون «جی ـ میل» یا «یاهو» که سامانه میزبان (server) آنها در ایالات متحده هستند، امنیتی نسبی برای فرستادن پیام از راه این سامانه ها را فراهم می کند؛ ولی باید توجّه داشت که هر دو آنها و نیز بسیاری دیگر زیر نظارت مستقیم سازمان های اطلاعاتی و جاسوسی ایالات متحده هستند و با آنها پیمان نامه های آشکار یا پنهانی دارند. شاید برای ما ایرانیان جالب و آموزنده باشد که بسیاری از کسانی که نخستین بار چنین سامانه هایی را ساخته و راه اندازی کرده اند، ایرانی تبارها بوده اند که نمی دانم باید آنها را نشانه سرفرازی ایران شمرد یا نه. آنها، تنها مصداق آن سخن پیامبر اسلام هستند که گفت:
«اگر دین (و در روایت دیگری اگر علم) به ستاره ثریا بسته باشد و در آسمانها قرار گیرد، مردانی از سرزمین این مرد(سلمان پارسی) آن را در اختیار خواهند گرفت.»* و بسیاری از «مردان این سرزمین» و نیز زنان آن سالهاست که به لطف «اسلام امریکایی و انگلیسی» به بیرون از ایران فرار کرده، بطور عمده در کشورهای اروپای باختری و ایالات متحده پناه برده اند یا در همانجا پا به جهان گذاشته اند. برخی از آنها که از نیش کژدم به اژدها پناه برده اند، اکنون خود کژدم هایی کوچک یا بزرگند که تنها تباری ایرانی دارند و به مادر خود نیز رَحم نمی کنند! اگر هنگامی پیش از این، آدمی با ضریب هوشی «جرج بوش پسر» از فرهنگ ایرانیان تعریف نموده بود، نه به خاطر خواندن کتابی درباره فرهنگ باستانی ایران بوده است که همین نمونه ها را در آنجا دیده بود و کمی دستش آمده بود با چگونه ملّتی سر و کار دارد؛ وگرنه می دانید که او در میان رییس جمهوری های آن کشور، «لیندُن جانسون» را نیز پشت سر نهاده است.**
حتا از همان نخستین روزهای پیدایش و گسترش اینترنت، در نرم ابزارهایی استانداردی چون آوت لوک (Outlook) یک یا دو فایل پنهانی، جاسازی شده بود که نسخه ای از پیام هایی دربردارنده واژه هایی چون «فیدل کاسترو»، «انقلاب» یا مانند آنها را مستقیما برای اداره ویژه ای در ارتش ایالات متّحده می فرستادند. نمی خواهم کسی را بترسانم و آنچه که می گویم تا اندازه زیادی پایه و بنیاد حرفه ای دارد؛ زیرا دستکم به مدت پانزده سال به کار ساخت و پرداخت نرم ابزار سرگرم بوده ام.
هیچگاه از یاد نمی برم که در آغاز کار گوگل و راه اندازی سامانه ای ـ میل آن، خبری کوتاه در تارنگاشت «بی بی سی» درج شد که برپایه آن، دولت ایالات متحده، شرکت گوگل را برای گشودن و دراختیار نهادن اطلاعات رد و بدل شده در ای ـ میل ها و کاربران آن زیر فشار نهاده بود. پس از آن، هرچه گشتم، این خبر را در آن تارنگاشت نیافتم.
سخن را کوتاه می کنم و به هیات تحریریه «کازیوه» و همه گروه ها یا کسانی که در شرایط پنهانی به کار سیاسی سرگرم هستند، سپارش می کنم که اینترنت و پیام رسانی از راه پُست الکترونیک را بنیاد کار خود قرار ندهند و از آنها به عنوان ابزارهایی کاملا جنبی سود برند. نباید فراموش نمود که دشمن، تنها واپسگرایان درون ایران نیستند که دستگاه های جاسوسی ایالات متحده، انگلیس، آلمان، فرانسه، اسراییل و ... و در روزگار اخیر روسیه چه بسا دشمنان بزرگتری بشمار می روند و کسی از بند و بست های پنهانی و اندازه همدستی آنها با دستگاه های جاسوسی جمهوری اسلامی به درستی آگاه نیست.
ب. الف. بزرگمهر ۸ آذرماه ۱۳۸۹
پانوشت:
* «لو کان الدین (او العلم) معلقا بالثریا لتناوله رجال من ابناء هوالاء»
** خبرنگاران همدوره «لیندُن جانسون» به شوخی درباره وی نوشته بودند که وی نمی تواند همزمان فوتبال آمریکایی نگاه کند و آدامس بجود!
***
سرمقاله
بدون شک در دنيای امروز تهيه و انتشار نشريه ای با حجم و کيفيت کازيوه، با توجه به امکانات وسيعی که نشر کامپيوتری و شبکه اينترنت در اختيار همگان قرار داده است، کار چندان دشوار و پر زحمتی به نظر نمی رسد.
با اين حال مسئله توزیع نشريه و رساندن آن به دست مخاطبين، همچنان و چه بسا بيش از گذشته سخت و دشوار است. اين دشواری بويژه برای جمع ما، آن هم در شرايط کار مخفی که توام با مشکلات و خطرهايی است که کمترين بی توجهی به آنها دستکم می تواند ادامه حيات "کازيوه" را به خطر بيندازد و ناشگفته پرپر کند، کاملا ملموس و محدود کننده است. از اين گذشته «کازيوه» در حال حاضر حتی از داشتن يک پايگاه اينترنتی (سايت) نيز محروم است و هيچ امکانی هم برای راه اندازی آن ندارد که اين مسئله نيز به نوبه خود بر دشواری توزیع نشريه افزوده است.
همه ی اينها در حالی است که متاسفانه تا اين لحظه راه يا راه های کم خطر، سريع و کم هزينه ای برای رساندن نشريه به دست مخاطبين آن نيافته ايم و همچنان در اين خصوص مشغول مطالعه و بررسی هستيم.
واقعيت اين است که حل اين معضل برای جمع ما بسيار مهم و تعيين کننده است و ادامه انتشار «کازيوه» در گرو يافتن چنين راه هايی است.
ما در ابتدای شروع به کار نشريه، از جمله راه هايی که برای شناساندن و توزیع نشريه در نظرگرفته بوديم و با خوشبينی روی آن حساب می کرديم، همکاری برخی سايت ها و پايگاه های اينترنتی سازمانها و احزاب مترقی کشورمان و چند سايت کردی ظاهرا مستقل ترقی خواه بود، به همين خاطر همراه با شماره اول «کازيوه»، طی نامه ی محترمانه ای از مديران اينگونه سايت ها خواهش کرديم گوشه ی کوچکی از سايت خود را به معرفی کازيوه يا دستکم درج خبر انتشار آن اختصاص دهند. اما متاسفانه و در کمال ناباوری انتظار ما برآورده نشد و مديران اين سايت ها، به هر علت حاضر نشدند در حد يک خبر ساده نيز صحبتی از انتشار و دريافت کازيوه به ميان آورند!
اين نامهربانی غيردوستانه در حالی بود که همه دست اندرکاران اين سايت ها مدام از پرنسيپ های روزنامه نگاری و اطلاع رسانی بی طرفانه سخن گفته و می گويند. درست در چنين جو مايوس کننده و تاسف باری بود که مديريت سايت وزين "نويد نو" با آغوش باز پذيرای کازيوه شد و ضمن آرزوی موفقيت برای شماره اول نشريه تحريريه کازيوه، نسخهPDF امان را جهت مطالعه بر روی سايت قرار داد.
ما صميمانه سپاسگزار اين رفقا هستيم. بدون شک هم ما و هم همه ی هواداران و دوستان حزب توده ايران در کردستان اقدام دوستانه و حرفه ای «نويد نو» را فراموش نخواهيم کرد و همواره با احترام از آنان ياد خواهيم کرد. اما نامهربانی ديگران را به هر علت که بوده باشد، به فراموشی خواهيم سپرد و همچنان از همه ی ترقی خواهان کشورمان انتظار داريم ما را در تهيه،انتشار و رساندن کازيوه به دست مخاطبين آن ياری کنند.
با اين حال مسئله توزیع نشريه و رساندن آن به دست مخاطبين، همچنان و چه بسا بيش از گذشته سخت و دشوار است. اين دشواری بويژه برای جمع ما، آن هم در شرايط کار مخفی که توام با مشکلات و خطرهايی است که کمترين بی توجهی به آنها دستکم می تواند ادامه حيات "کازيوه" را به خطر بيندازد و ناشگفته پرپر کند، کاملا ملموس و محدود کننده است. از اين گذشته «کازيوه» در حال حاضر حتی از داشتن يک پايگاه اينترنتی (سايت) نيز محروم است و هيچ امکانی هم برای راه اندازی آن ندارد که اين مسئله نيز به نوبه خود بر دشواری توزیع نشريه افزوده است.
همه ی اينها در حالی است که متاسفانه تا اين لحظه راه يا راه های کم خطر، سريع و کم هزينه ای برای رساندن نشريه به دست مخاطبين آن نيافته ايم و همچنان در اين خصوص مشغول مطالعه و بررسی هستيم.
واقعيت اين است که حل اين معضل برای جمع ما بسيار مهم و تعيين کننده است و ادامه انتشار «کازيوه» در گرو يافتن چنين راه هايی است.
ما در ابتدای شروع به کار نشريه، از جمله راه هايی که برای شناساندن و توزیع نشريه در نظرگرفته بوديم و با خوشبينی روی آن حساب می کرديم، همکاری برخی سايت ها و پايگاه های اينترنتی سازمانها و احزاب مترقی کشورمان و چند سايت کردی ظاهرا مستقل ترقی خواه بود، به همين خاطر همراه با شماره اول «کازيوه»، طی نامه ی محترمانه ای از مديران اينگونه سايت ها خواهش کرديم گوشه ی کوچکی از سايت خود را به معرفی کازيوه يا دستکم درج خبر انتشار آن اختصاص دهند. اما متاسفانه و در کمال ناباوری انتظار ما برآورده نشد و مديران اين سايت ها، به هر علت حاضر نشدند در حد يک خبر ساده نيز صحبتی از انتشار و دريافت کازيوه به ميان آورند!
اين نامهربانی غيردوستانه در حالی بود که همه دست اندرکاران اين سايت ها مدام از پرنسيپ های روزنامه نگاری و اطلاع رسانی بی طرفانه سخن گفته و می گويند. درست در چنين جو مايوس کننده و تاسف باری بود که مديريت سايت وزين "نويد نو" با آغوش باز پذيرای کازيوه شد و ضمن آرزوی موفقيت برای شماره اول نشريه تحريريه کازيوه، نسخهPDF امان را جهت مطالعه بر روی سايت قرار داد.
ما صميمانه سپاسگزار اين رفقا هستيم. بدون شک هم ما و هم همه ی هواداران و دوستان حزب توده ايران در کردستان اقدام دوستانه و حرفه ای «نويد نو» را فراموش نخواهيم کرد و همواره با احترام از آنان ياد خواهيم کرد. اما نامهربانی ديگران را به هر علت که بوده باشد، به فراموشی خواهيم سپرد و همچنان از همه ی ترقی خواهان کشورمان انتظار داريم ما را در تهيه،انتشار و رساندن کازيوه به دست مخاطبين آن ياری کنند.
تحريريه کازيوه آبان ماه ۱۳۸۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر