«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۴۰۱ مهر ۲۴, یکشنبه

نباید خانواده های زندانیان سیاسی گرد آمده در پیرامون این زندان بدنام را تنها گذاشت

این یکی دو بند را ناچارم به نوبه ی خود یادآور شوم. بگمان بسیار نیرومند، آتش سوزی گزارش شده از آن زندان، کار زندانیان سیاسی در بند نیست و نمی تواند باشد. با افزایش پرخاش های توده های مردم در همه جا که گام بگام بسوی نبردی فرجامین با پلیدترین و تبهکارترین رژیم تاریخ ایران رهسپار است، چنان کاری از سوی نابکاران و لات و لوت های «بسیج» و «سپاه» و دیگر جیره خواران مزدور انجام پذیرفته و آماج آن از آب گل آلود ماهی گرفتن است. در چنین تبهکاری بزرگی که بیم جان باختن برومندترین و دلاورترین فرزندان ایران زمین افزایش یافته بجز رسانه های بی آبروی «خودی»، رسانه های برونمرزی از آن میان، تارنگاشت دروغپردازِ و بی هیچگونه مسوولیتِ اخلاقیِ وابسته به وزارت امور خارجی یانکی ها: «رادیو فردا» که چندین مزدور رسانه ای رژیم نیز در آن جا خوش کرده و به نیرنگبازانه ترین روش ها آماج های این رژیم پوشالیِ ضد زندگی را پی می گیرند با هماوند نمودن آتش سوزی پدید آمده به نیروهایی بیرون از چارچوب زندان، نخش دارند.

نباید خانواده های زندانیان سیاسی گرد آمده در پیرامون این زندان بدنام را تنها گذاشت. از دید من، هر ایرانی که از توان بایسته برای رهسپاری به آنجا برخوردار است، باید به این خانواده ها بپیوندد و همراه با سایرین، خواهان آزادی بی درنگِ زندانیان سیاسی شود. این کاری بایسته هم اینک و بی درنگ است.

سرنگون باد گروهبندی های خرموش اسلام پیشه ی فرمانروا بر میهن مان!

برپا، پایدار و پیروز باد پیشانی یگانه ی خلق های ایران برهبری طبقه کارگر برای سرنگونی رژیم پوشالی اسلام پیشگان

ب. الف. بزرگمهر    ۲۴ مهر ماه ۱۴۰۱ 

***

گزارشی از شورش زندانیان بند ۷ زندان اوین

پیرامون ساعت ۹ شنبه شب، ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱، زندانیان گرفتار در بند ۷ زندان اوین به پرخاش و شورش دست یازیدند. در پی این رخداد، نوای تیراندازی شدید کل فضا را در برگرفت و تلفن‌های زندان بسته شد. روز پیش از آن نیز شماری از زندانیان زندان اوین در چاردیواری این زندان گرد هم آمده و آرنگ هایی در رویارویی با رژیم دزدسالار بی آبرو سر داده بودند که برخورد و ترساندن نگهبانی زندان را در پی داشت.

گسیل نیروهای «یگان ویژه» بسوی زندان اوین و نوای شدید تیراندازی در این زندان به آرش افزایش بیم جان زندانیان سیاسی گرفتار در آنجاست.

برگرفته از «تلگرام»  ۲۳ مهرماه ۱۴۰۱ (با ویرایش، پارسی و اندک بازنویسی درخور از اینجانب؛ برجسته نمایی های بوم نیز از آنِ من است.  ب. الف. بزرگمهر)

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!