«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۸ دی ۱, یکشنبه

هركه كار خدا كند به یقین، روزیش می شود ترامپانا ـ بازانتشار

گربه چون موشكان بدید بخواند
رِزقِكُم فی السّماء حقّانا

من گرسنه بسی به سر بردم
رِزقم امروز شد «ترامپانا»

روزه بودم به روزهای دگر
از برای رضای رحمانا

هركه كار خدا كند به یقین
روزیش می شود «ترامپانا»

بعد از آن گفت پیش فرمایید
قدمی چند ای رفیقانا

موشكان جمله پیش می رفتند
تن شان همچو بید لرزانا

ناگهان گربه جست بر موشان
چون مبارز به روز میدانا

پنج موش گزیده را بگرفت
هر یكی كدخدا و ایلخانا

بخشی از چکامه ی «موش و گربه» ی جاودانه عُبید زاکانی با دستبرد اینجانب در دو جا که «ترامپانا» جایگزین «فراوانا» شده است.  ب. الف. بزرگمهر   پنجم دی ماه ۱۳۹۷

https://www.behzadbozorgmehr.com/2018/12/blog-post_35.html

هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!