«مردم در روی زمین برای کامیاب شدن یک چیز کم دارند و آن اعتماد به یکدیگر است؛ ولی این دانش برای کسانی که قلبی کوچک و روحی پست دارند و جز قانون سود شخصی هیچ قانونی نمی شناسند، دسترس پذیر نیست.» فارس پورخطاب هراتی

والاترین کاربرد نویسندگی این است که آزمون را به دانایی فرارویاند! ایگناتسیو سیلونه

۱۳۹۶ دی ۱۳, چهارشنبه

هیچ راهی جز سرنگونی رژیم دزدان اسلام پیشه بر جای نمانده است!

همه ی آن حزب ها، سازمان ها و گروه ها بویژه آن هایی که پرچم چپ بر دوش می کشند و تاکنون لنگ لنگان در پی رویدادها راه پیموده و گاه برای جبران واماندگی ناچار به دویدن شده اند، بد نیست در هنگامه ای که توده های مردم به خیابان ها آمده و به رویارویی با سرکوبگران می پردازند، یکبار دیگر هم شده درباره ی سیاست های نادرست و ناپیگیرانه ی خویش نیک بیندیشند و تا بختی بر جای مانده، بر بنیاد سرنگونی تبهکارترین رژیم تاریخ ایران، در یک پیشانی یگانه شده، توده ی مردم را به آینده امیدوارتر نموده و راهنمای شان باشند. ایستادن و چشم براه آن ماندن که خشم و خروش مردم و جنبش توده ای گسترش یافته چه سمت و سویی در فرجامِ کار خواهد یافت، افزون بر محافظه کاری، فرصت جویی و تبهکاری نهفته در آن، کار را بدست راست ترین نیروهای اهریمنی سرمایه جهانی در گرانبار نمودن هر توله سگ بیشرمی* به ملت بزرگ و سرفراز ایران و طبقه کارگر فداکار و از جان گذشته ای در کانون آن خواهد سپرد.

یادمان باشد که این بار، تنها لایه های میانگین جامعه نیستند که به خیابان ها آمده اند؛ نیروهای کار و زحمت و همه ی خلق های زحمتکش و فداکار ایران پا به میدان کارزار نهاده اند. جایی برای دودلی و پیشگویی هایی که در خوش بینانه ترین برخورد، همه ی نشانه های نادانی و بزدلی در آفرینش ترس میان مردم و بویژه لایه های میانی جامعه، آنگاه که توده ی به میدان آمده نیازمند دلاوری است را دربردارد.** بجای پاورچین، پاورچین گام برداشتن در کنار جنبش و پرگویی های بیمایه، سزاوارترین کار با جان و دل پیوستن به جنبش توده ای بی هیچ هراسی از شکست است.

ب. الف. بزرگمهر    ۱۳ دی ماه ۱۳۹۶

* از آن «نیم پهلوی» پفیوز گرفته تا «قحبه قجرِ» سرسپرده ی امپریالیست ها

** این یکی از نمونه های آن در بیانیه ی حزبی ناتوان در همه ی زمینه هاست که بجای پیش بینی بهنگام، به پیشگویی هایی اینچنین روی می آورد:
«بر اساس اطلاعات رسیده، رژیم خود را به‌سرعت برای سرکوب گسترده، خشن و خونین جنبش مردمی آماده می‌کند.»


هیچ نظری موجود نیست:

برداشت و بازنویسی درونمایه ی این تارنگاشت در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید!
از «دزدان ارجمند اندیشه و ادب» نیز خواهشمندم به شاخه گلی بسنده نموده، گل را با گلدان یکجا نربایند!

درج نوشتارهایی از دیگر نویسندگان یا دیگر تارنگاشت ها در این وبلاگ، نشانه ی همداستانی دربست با آنها نیست!